«برایم شمعی بیافروز» روایت تجربۀ دو سالۀ ریتا ویزینگر است که به‌عنوان کارشناس یونسکو در آموزش زنان به مدت دو سال در روستاهای شمال خوزستان به فعالیت مشغول بوده است. این مردم‌شناس هندی خانوادۀ خود را در وین تنها می‌گذارد و از پاییز 1346 ساکن دزفول می‌شود. او که به‌خاطر جنسیتش امکان تجربه و روایت دست اول زندگی سنتی زنان شهری و روستایی را داشته، از لباس زنان، فرهنگ غذایی و جزئیات چیدمان خانه‌ها می‌گوید، ما را به مراسم عروسی روستایی دعوت می‌کند و حتی جزئیات صحنۀ زایمان زنی روستایی در یک طویله را برای ما روایت می‌کند. به‌علاوه این کتاب به شکل مستقیم به امر توسعۀ روستایی و مشکلات آن در ایران می‌پردازد. راوی سیاست‌های تحمیلی توسعه را براساس تجربۀ مستقیم خود به چالش می‌کشد و به‌عنوان یک مردم‌شناس تلاش می‌کند که با درک فرهنگ و شیوۀ زندگی مردم روستایی، سهمی در اصلاح سیاست‌های توسعه و درنتیجه بهبود وضعیت زنان روستایی ایفا کند.
این تک‌نگاری منحصربه‌فرد می‌تواند مورد استفادۀ اساتید و دانشجویان حوزه‌های مردم‌شناسی، مطالعات روستایی و آموزش قرار گیرد. فارغ از مخاطبین دانشگاهی، این متن روایی برای علاقه‌مندان به فرهنگ بومی شمال خوزستان کتابی بسیار جذاب است.
کتاب برایم شمعی بیافروز
اندیشه احسان