«فلسفهی حسابرسی» نوشتهی رابرت ماوتز اثری اساسی است که به زیربنای نظری و چارچوبهای مفهومی حسابرسی میپردازد. این کتاب برای اولین بار در سال 1961 منتشر شد و مدتهاست که به عنوان یک متن اساسی در این زمینه تلقی میشود که بررسی عمیق و دقیق اصولی را ارائه میدهد که شیوههای حسابرسی را هدایت میکند. ماوتز، استاد برجسته و متخصص در این زمینه، کاوش جامع و قابلتأملی را در مورد اینکه حسابرسی چیست، چرا ضروری است و چگونه باید انجام شود، در اختیار خوانندگان قرار میدهد.
این کتاب ساختار دقیقی دارد و با کاوش در ماهیت و هدف حسابرسی شروع میشود. ماوتز حسابرسی را بهعنوان یک فعالیت تضمینی مستقل و عینی تعریف میکند که برای افزودن ارزش و بهبود عملیات سازمان طراحی شده است. وی بر اهمیت حسابرسان در افزایش اعتبار صورتهای مالی و اطمینان از صحت و اعتبار گزارشگری مالی تاکید میکند. این تعریف بنیادی زمینه را برای بحثهای بعدی در مورد ابعاد اخلاقی، فلسفی و عملی حسابرسی فراهم میکند. یکی از موضوعات محوری این کتاب نقش حسابرس در جامعه است. مائوتز استدلال میکند که حسابرسان به عنوان نگهبان اعتماد عمومی عمل میکنند و مسئولیت حیاتی تأیید صحت و منصفانه بودن اطلاعات مالی را بر عهده دارند. او معتقد است که این نقش مستلزم درجه بالایی از صداقت، استقلال و شک و تردید حرفه ای است. نویسنده با قرار دادن حسابرسی در یک زمینهی اجتماعی و اخلاقی گستردهتر، سهم اساسی این حرفه را در عملکرد بازارها و حفاظت از منافع سهامداران برجسته میکند. ماوتز همچنین به مبانی فلسفی حسابرسی میپردازد و جنبههای معرفتی و منطقی این رشته را بررسی میکند. او به بررسی ماهیت شواهد و نقش آن در فرآیند حسابرسی میپردازد و در مورد چگونگی جمعآوری، ارزیابی و تفسیر شواهد توسط حسابرسان برای شکل دادن به نظرات خود بحث میکند. این تجزیه و تحلیل شامل در نظر گرفتن انواع مختلف شواهد حسابرسی، مانند شواهد فیزیکی، شواهد مستند و شواهد گواهی، و معیارهای ارزیابی قابلیت اطمینان و کفایت آنها است.
بخش قابلتوجهی از کتاب به مفهوم استقلال حسابرس اختصاص دارد. ماوتز تأکید میکند که استقلال صرفا یک الزام رسمی نیست، بلکه یک اصل اساسی است که اعتبار و قابلیت اطمینان عملکرد حسابرسی را تشکیل میدهد. او تهدیدات علیه استقلال حسابرس، مانند منافع مالی، روابط با مشتریان، و ارائهی خدمات غیرحسابرسی را بررسی میکند و تدابیری را برای کاهش این تهدیدات پیشنهاد میکند. با پرداختن به این چالشها، ماوتز اهمیت حفظ یک موضع عینی و بیطرفانه را در تمام فعالیتهای حسابرسی تقویت میکند. «فلسفهی حسابرسی» به ابعاد اخلاقی حسابرسی نیز میپردازد. ماوتز در مورد تعهدات اخلاقی حسابرسان، از جمله وظیفهی عمل با صداقت، عینیت و شایستگی حرفهای بحث میکند. او معضلات و تضادهایی را که حسابرسان ممکن است با آن مواجه شوند را بررسی میکند و راهنماییهایی را برای هدایت این چالشها به شیوهای ارائه میدهد که استانداردهای اخلاقی حرفه را حفظ کند. این دیدگاه اخلاقی جدایی ناپذیر از فلسفه کلی ماوتز است و بر این مفهوم تأکید میکند که حسابرسی فقط یک فعالیت فنی نیست، بلکه یک عمل اخلاقی است.
در پایان، «فلسفهی حسابرسی» رابرت ماوتز متن برجستهای است که کاوش عمیق و جامعی از حرفه حسابرسی ارائه میدهد. بررسی کامل آن از جنبههای نظری، عملی و اخلاقی حسابرسی، درک عمیقی از اصول و شیوههای اصلی این رشته را در اختیار خوانندگان قرار میدهد. این کتاب منبعی ضروری برای هر کسی است که به دنبال درک فلسفه و عملکرد حسابرسی است. تجزیه و تحلیل روشنگرانه و ارائه متفکرانه ماوتز، «فلسفهی حسابرسی» را به یک سهم بیزمان در این کتاب تبدیل کرده است.
کتاب فلسفه ی حسابرسی