کتاب پلیس

هیچ صدایی نمی آمد و فقط سکوتی لرزان همه جا را فرا گرفته بود. احساس همان زمانی را داشت که مغزش خاطره ای را به صورت وهم آلود و مبهم در خودش ثبت کرده بود؛ چرا که این خاطره اذیتش می کرد. همان احساسی را داشت که موقع دراز کشیدن بر تختخواب خانه شان در درامن کنار رودخانه داشت. آن موقع صدای گذشتن چند قایق موتوری را از پشت پنجره ی بازشان می شنید؛ اما مغزش هیچ واکنشی از خود نشان نمی داد. کافی بود در اتاقشان جیرجیری آرام بکند تا از خواب بپرد و سیخ روی تختخواب بنشیند. لورا گفته بود بعد از پرونده ی درامن و پیدا کردن جسد رنه کالسنس کنار رودخانه این طور شده بود.

هری قبلا چه می گفت؟ شهود، فقط مجموعه ای از چیزهایی بسیار کوچک اما مشخص است که مغز هنوز نتوانسته اسمی رویشان بگذارد.

بسیاری از افراد، به خاطر ترس از این که شرایط جایگزین ممکن است بدتر باشد، تمام زندگیشان را در جایی که نمی خواهند، سپری می کنند. ناراحت کننده نیست؟