1. خانه
  2. /
  3. کتاب ایران باستانی

کتاب ایران باستانی

نویسنده: حسن پیرنیا
3.4 از 1 رأی

کتاب ایران باستانی

Ancient Iran
انتشارات: نگاه
٪15
525000
446250
معرفی کتاب ایران باستانی
مقصود از تألیف این کتاب نمایاندن ایران باستان است آن‌گونه که بوده یعنی به‌طوری که از نوشته‌های مورخین قدیم و اسناد تاریخی ملّی ما و حفریّات و اکتشافات در اماکن تاریخی و تلاش‌ها و پژوهش‌های محقّقین جدید برمی‌آید. برای رسیدن به این مقصود نه به تفصیل سخن گفته شده و نه اختصار، بلکه چیزی میان این دو حالت در نظر گرفته شده تا بلندی بیش از حد مطلب باعث کسالت خواننده نشود و ملال‌آور نباشد و کوتاهی مفرط آن رسیدن به هدف مورد نظر را ناتمام نگذارد؛ باوجوداین، نگارنده سعی کرده که از مطالب عمده یا جالب‌توجه چیزی ناگفته نماند.
درباره حسن پیرنیا
درباره حسن پیرنیا
حسن پیرنیا، ملقب به مشیرالملک و بعد مشیرالدوله )زاده ۱۲۵۱ در نایین - درگذشته ۲۹ آبان ۱۳۱۴ ش در تهران( سیاستمدار، حقوقدان و تاریخ‌نگار ایرانی، و نخست‌وزیر ایران در اواخر عهد قاجار بود..
نوشته‌های تاریخی مشیرالدوله بیش از هرچیز نشان دهندهٔ روحیات و اندیشه‌های مؤلف و زمانهٔ اوست. او با نگاهی جستجوگر، تمدن کهن ایرانی را دستمایهٔ بالندگی و تفاخر ملی قرار داد و همچون میرزا آقاخان کرمانی تاریخ را «قبالهٔ نجابت و سند بزرگواری» هر ملتی می‌دانست. علاقهٔ پیرنیا به جزئیات اوضاع مدنی و اجتناب از تفصیل نام سلسله‌ها و پادشاهان، نشان دهندهٔ تأثیر روش میرزا آقاخان کرمانی بر شیوهٔ تاریخ‌نگاری اوست. اهمیت آثار پیرنیا، گذشته از دقت نظر وی، در بهره‌گیری او از جدیدترین نوشته‌های آن زمان است که عده‌ای از فرهنگ دوستان مانند سعید نفیسی، عباس اقبال آشتیانی، سیدحسن تقی‌زاده وی را در این راه یاری رساندند. 
حسن پیرنیا در ده سال آخر عمر اغلب به کارهای فرهنگی و علمی اشتغال داشت و آثار باارزشی همچون مجموعه سه جلدی تاریخ ایران باستان و داستان‌های ایران قدیم و حقوق بین‌الملل را نوشت. کتاب تاریخ ایران باستان (در سه جلد) نخستین کتابی است که به شیوه علمی و بر اساس مستندات و کشفیات باستان‌شناسی دربارهٔ گذشته تاریخی ایران نگاشته شده و هنوز هم مورد توجه است. 
قسمت هایی از کتاب ایران باستانی

مذهب سومری‌ها شرک و بت‌پرستی بوده هر شهری رب‌النوع یا ارباب انواعی داشته و ارباب انواع شهرهای دیگر نیز هرچند مورد پرستش واقع می‌شدند ولیکن در رتبه از رب‌النوع بومی پست‌تر بودند با وجود این سه رب‌النوع را تمام سومری‌ها رب‌النوع بزرگ می‌دانستند 1ـ (آنو) خدای آسمان 2ـ (ا آ) صاحب دره عمیق 3ـ (بل) خدای زمین، غیر از این‌ها ارباب انواع دیگری هم داشتند و بعد از آن‌ها معتقد به یک گروهی از ارواح بد و عفریت و اجنّه بودند بدین معنی که می‌گفتند ارباب انواع وجودهای خیّری هستند ولی ارواح بد و عفریت‌ها کاری جز اضرار ندارند و برای تسکین غضب آن‌ها باید پیوسته قربانی نمود. سومری‌ها معابد خود را از خشت می‌ساختند و محراب را در رأس معبد قرار می‌دادند موافق معتقدات این قوم ارباب انواع شبیه انسان یعنی مثل انسان دارای صفاتی از غضب و بی‌رحمی و جسارت و قساوت و غیره بودند روسای شهرها پاتسی نام داشتند این‌ها امیر یا پادشاه محلّی بودند و جنبه روحانی را با جنبه کشوری توام نموده بنابر معتقدات سومری‌ها امور شهری را موافق میل رب‌النوع یا ارباب انواع آن شهر اداره می‌کردند دنیای بعد از مرگ در نظر سومری‌ها خیلی وحشت‌ناک بود زیرا عقیده داشتند که اگر انسان بعد از مرگ به عذاب ابدی محکوم نشود در هر حال چیزی در آن دنیا جز گرسنگی و تشنگی و فلاکت نخواهد یافت...

اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب ایران باستانی" ثبت می‌کند