مذهب سومریها شرک و بتپرستی بوده هر شهری ربالنوع یا ارباب انواعی داشته و ارباب انواع شهرهای دیگر نیز هرچند مورد پرستش واقع میشدند ولیکن در رتبه از ربالنوع بومی پستتر بودند با وجود این سه ربالنوع را تمام سومریها ربالنوع بزرگ میدانستند 1ـ (آنو) خدای آسمان 2ـ (ا آ) صاحب دره عمیق 3ـ (بل) خدای زمین، غیر از اینها ارباب انواع دیگری هم داشتند و بعد از آنها معتقد به یک گروهی از ارواح بد و عفریت و اجنّه بودند بدین معنی که میگفتند ارباب انواع وجودهای خیّری هستند ولی ارواح بد و عفریتها کاری جز اضرار ندارند و برای تسکین غضب آنها باید پیوسته قربانی نمود. سومریها معابد خود را از خشت میساختند و محراب را در رأس معبد قرار میدادند موافق معتقدات این قوم ارباب انواع شبیه انسان یعنی مثل انسان دارای صفاتی از غضب و بیرحمی و جسارت و قساوت و غیره بودند روسای شهرها پاتسی نام داشتند اینها امیر یا پادشاه محلّی بودند و جنبه روحانی را با جنبه کشوری توام نموده بنابر معتقدات سومریها امور شهری را موافق میل ربالنوع یا ارباب انواع آن شهر اداره میکردند دنیای بعد از مرگ در نظر سومریها خیلی وحشتناک بود زیرا عقیده داشتند که اگر انسان بعد از مرگ به عذاب ابدی محکوم نشود در هر حال چیزی در آن دنیا جز گرسنگی و تشنگی و فلاکت نخواهد یافت...