ذکر، برترین هدیهٔ آسمانی است. از امور مهم بلکه مهم‌ترین چیزی که خداوند متعال بندگان خود را به آن توجّه داده، به آن امر فرموده، نسبت به غفلت از آن اخطار داده و فراموشی آن را ناروا شمرده، «یاد خدا» است. ذکر و یاد خداوند متعال به روش‌های گوناگون در قرآن‌کریم و کلمات معصومین علیهم السّلام مورد عنایت قرار گرفته است.
کتاب حاضر با کنکاش در آیات قرآن کریم و روایات معصومان علیهم السّلام، به تبیین اهمّیت، آثار، مراتب، انواع، شرایط، اسباب و موانع ذکر پرداخته است.
مولّف گرانقدر کتاب در‌‌بارهٔ آن می‌نویسد:
«این نوشتار وصیّت من به فرزندانم، بستگانم، دوستان و آشنایانم، طلّاب و فضلای مجالس بحثم و همهٔ اهل ایمان است. بدانید که تنها راه خوشبختی و سعادت، یاد خدای متعال با عنایت به شرایط مذکور در این نوشتار است. هر جای دیگر بروید سراب است، شقاوت و بدبختی است، خسارت و حسرت ابدی است؛ اگر نسیانی شما را فرا گرفت، نوشتار را مروری دوباره کنید.
عزیران من! سراب دنیا شما را فریب ندهد، جهان را حقیقتی فراتر از این ظاهر است که جان جهان است. با پیوند به مبدأ هستی، ابدی شوید و از پستی‌ها و پلیدی‌ها رخت برگیرید و در اوج زیبایی‌ها، دانایی‌ها، توانایی‌ها و مطلق خوبی‌ها قرار گیرید؛ نور مطلق را در آغوش کشید و از تاریکی‌ها و تیرگی‌ها برهید. هرکه هستی، هر کجا هستی و در هر مرتبه که هستی، لحظه را از دست مده که او دست تو را خواهد گرفت. تنها به راستی بیا، استوار بیا و نگاه به جای دیگر نداشته باش که جای دیگری نیست. و إلیه یرجع الأمر کلّه. خیرخواه شما، مولّف.»
کتاب ذکر ، سرود هستی
پرتو ثقلین