کتاب آینده در تخم مرغ هاست
نویسنده:
اوژن یونسکو
معرفی کتاب آینده در تخم مرغ هاست
نمایشنامه‌های اوژن یونسکو "آینده در تخم مرغ هاست" (1958)، "ژاک یا اطاعت" (1954) و "مستأجر جدید" (1957) ادامه‌دهنده کاوش‌های او در موضوعات ابزورد، بحران وجودی و محدودیت‌های ارتباط انسانی هستند. هر یک از این نمایشنامه‌ها، اگرچه در فرضیه‌های خود منحصر به فرد هستند، اما همچنان در شوخ‌طبعی و سوررئالیسم مشخصه یونسکو مشترک‌اند. این آثار فضاهایی را می‌سازند که در آن رفتار انسان، هنجارهای اجتماعی و جستجوی معنا از طریق سناریوهای عجیب و اغلب طنزآمیز تاریک مورد بررسی قرار می‌گیرند.
در "آینده در تخم مرغ هاست"، یونسکو به بیهودگی جاه‌طلبی انسانی و غیرمنطقی بودن پیشرفت می‌پردازد. محوریت نمایشنامه حول شخصیتی به نام کورنیل است که به این ایده وسواس دارد که آینده در خلق تخم‌های کامل نهفته است. اعتقاد او به قدرت دگرگون‌کننده تخم‌مرغ، استعاره‌ای ابزورد از ایمان کور بشر به پیشرفت و دستاوردهای علمی است. یونسکو به نقد این می‌پردازد که چگونه ایدئولوژی‌ها، صرف‌نظر از غیرمنطقی بودن‌شان، اغلب با شور و حرارت پذیرفته می‌شوند و پوچی ذاتی در جستجوی راه‌حل‌های اتوپیایی را برجسته می‌کند. شوخ‌طبعی نمایشنامه از اظهارات گمراه‌کننده و اغلب مضحک کورنیل نشأت می‌گیرد که خلأ پشت تلاش‌های انسان برای شکل دادن به آینده را آشکار می‌کند.
"ژاک یا اطاعت" بر موضوع تسلیم و انطباق تمرکز دارد. قهرمان داستان، ژاک، در حال دست و پنجه نرم کردن با انتظارات اجتماعی و میل به آزادی فردی است، اما در نهایت تسلیم فشارهای اطرافش می‌شود. از طریق تسلیم نهایی ژاک، یونسکو به بررسی نیروهای سرکوبگر اقتدار و انطباق اجتماعی می‌پردازد و ارتباطات میان استقلال فردی و فشارهای جمعی که هویت افراد را از بین می‌برد، ترسیم می‌کند. این نمایشنامه نقدی گزنده است از روش‌هایی که انسان‌ها میل خود را برای پیوستن به یک سیستم بزرگتر - اعم از سیاسی، اجتماعی یا ایدئولوژیک - فدای آزادی خود می‌کنند و اثرات خفقان‌آور چنین تسلیمی را نمایان می‌سازد.
در "مستأجر جدید"، یونسکو رویکرد ظریف‌تری به پوچی دارد. این نمایشنامه داستان مردی است که یک آپارتمان جدید اجاره می‌کند، اما با مستاجر سابق خود که رفتاری عجیب و سوررئال دارد مواجه می‌شود. چیزی که در ابتدا یک موقعیت پیش‌پاافتاده به نظر می‌رسد، به سرعت به کاوشی کلاستروفوبیک در هویت و مالکیت تبدیل می‌شود. ناراحتی قهرمان داستان در محیط جدید، نمایانگر پوچی مالکیت و سردرگمی هویتی است که با آن همراه است. یونسکو از فضای یک آپارتمان به ظاهر معمولی استفاده می‌کند تا به پرسش‌های وجودی عمیق‌تری در مورد خانه، تعلق و ماهیت دلبستگی انسان به اشیاء مادی بپردازد.
در مجموع، این سه نمایشنامه دیدگاه انتقادی یونسکو در مورد وجود انسان را تقویت می‌کنند و با استفاده از ابزورد، شکنندگی ارتباطات، محدودیت‌های عاملیت فردی و شیوه‌های عجیب تعامل انسان‌ها با جهان را نمایان می‌سازند. یونسکو، چه از طریق تعقیب بیهوده پیشرفت در "آینده در تخم مرغ هاست"، چه نقد فشارهای اجتماعی در "ژاک یا اطاعت"، یا کاوش هویت در "مستأجر جدید"، مخاطبان خود را به مواجهه با نیروهای ابزورد انسانی وامی‌دارد.
در "آینده در تخم مرغ هاست"، یونسکو به بیهودگی جاه‌طلبی انسانی و غیرمنطقی بودن پیشرفت می‌پردازد. محوریت نمایشنامه حول شخصیتی به نام کورنیل است که به این ایده وسواس دارد که آینده در خلق تخم‌های کامل نهفته است. اعتقاد او به قدرت دگرگون‌کننده تخم‌مرغ، استعاره‌ای ابزورد از ایمان کور بشر به پیشرفت و دستاوردهای علمی است. یونسکو به نقد این می‌پردازد که چگونه ایدئولوژی‌ها، صرف‌نظر از غیرمنطقی بودن‌شان، اغلب با شور و حرارت پذیرفته می‌شوند و پوچی ذاتی در جستجوی راه‌حل‌های اتوپیایی را برجسته می‌کند. شوخ‌طبعی نمایشنامه از اظهارات گمراه‌کننده و اغلب مضحک کورنیل نشأت می‌گیرد که خلأ پشت تلاش‌های انسان برای شکل دادن به آینده را آشکار می‌کند.
"ژاک یا اطاعت" بر موضوع تسلیم و انطباق تمرکز دارد. قهرمان داستان، ژاک، در حال دست و پنجه نرم کردن با انتظارات اجتماعی و میل به آزادی فردی است، اما در نهایت تسلیم فشارهای اطرافش می‌شود. از طریق تسلیم نهایی ژاک، یونسکو به بررسی نیروهای سرکوبگر اقتدار و انطباق اجتماعی می‌پردازد و ارتباطات میان استقلال فردی و فشارهای جمعی که هویت افراد را از بین می‌برد، ترسیم می‌کند. این نمایشنامه نقدی گزنده است از روش‌هایی که انسان‌ها میل خود را برای پیوستن به یک سیستم بزرگتر - اعم از سیاسی، اجتماعی یا ایدئولوژیک - فدای آزادی خود می‌کنند و اثرات خفقان‌آور چنین تسلیمی را نمایان می‌سازد.
در "مستأجر جدید"، یونسکو رویکرد ظریف‌تری به پوچی دارد. این نمایشنامه داستان مردی است که یک آپارتمان جدید اجاره می‌کند، اما با مستاجر سابق خود که رفتاری عجیب و سوررئال دارد مواجه می‌شود. چیزی که در ابتدا یک موقعیت پیش‌پاافتاده به نظر می‌رسد، به سرعت به کاوشی کلاستروفوبیک در هویت و مالکیت تبدیل می‌شود. ناراحتی قهرمان داستان در محیط جدید، نمایانگر پوچی مالکیت و سردرگمی هویتی است که با آن همراه است. یونسکو از فضای یک آپارتمان به ظاهر معمولی استفاده می‌کند تا به پرسش‌های وجودی عمیق‌تری در مورد خانه، تعلق و ماهیت دلبستگی انسان به اشیاء مادی بپردازد.
در مجموع، این سه نمایشنامه دیدگاه انتقادی یونسکو در مورد وجود انسان را تقویت می‌کنند و با استفاده از ابزورد، شکنندگی ارتباطات، محدودیت‌های عاملیت فردی و شیوه‌های عجیب تعامل انسان‌ها با جهان را نمایان می‌سازند. یونسکو، چه از طریق تعقیب بیهوده پیشرفت در "آینده در تخم مرغ هاست"، چه نقد فشارهای اجتماعی در "ژاک یا اطاعت"، یا کاوش هویت در "مستأجر جدید"، مخاطبان خود را به مواجهه با نیروهای ابزورد انسانی وامی‌دارد.
درباره اوژن یونسکو
اوژن یونسکو، ۲۶ نوامبر ۱۹۰۹ در کشور رومانی به دنیا آمد. پدرش یک کارمند رومانیایی و ارتدکس و مادرش زنی فرانسوی و پروتستان بود. شاید همین اختلافات فرهنگی و مذهبی باعث شد تا نهایتا آن دو، زمانی که اوژن تنها هفت سال داشت، از یکدیگر جدا شوند و این ناسازگاری ها شرایط نابسامانی را برای کودکی اوژن رقم زند.یونسکو در 16 سالگی به همراه پدرش روانه ی رومانی شد و به کالج ملی ساوای مقدس (Saint Sava) رفت. البته بیشتر دوران کودکی اش را در فرانسه گذرانده و بنا بر ادعای خود تجربیاتی که در آن دوران به دست آورده، روی درکش از جهان، بیش از هر تجربه ی دیگری تأثیرگذار بوده است.یونسکو در سال 1928 وارد دانشگاه بخارست شد و در رشته ی ادبیات فرانسه به تحصیل پرداخت و بعد از پنج سال تحصیل در آن دانشگاه، به عنوان معلم فرانسه مشغول به تدریس شد. در سال 1936 با رودیکا بوریلیانو ازدواج کرد. حاصل این ازدواج یک دختر است که یونسکو برای او تعدادی «داستان کوتاه» غیرمتعارف نوشته است.در سال 1938 یونسکو تصمیم گرفت برای تکمیل رساله ی دکترای خود همراه خانواده اش به فرانسه بازگردد، اما با شروع جنگ جهانی دوم در سال 1939 به ناچار عازم شهر مارسی شد تا آن که پس از پایان جنگ و آزادی فرانسه در سال 1944 مجددا به فرانسه بازگشت و برای همیشه در آن جا ماند.یونسکو در سال 1970 به عنوان عضو آکادمی فرانسه برگزیده شد. او همچنین برنده ی جوایز بسیاری شد؛ جوایزی چون جایزه ی فیلم جشنواره تور (Tour) در سال 1959، جایزه ی پریکس ایتالیا در سال 1963، جایزه ی تئاتر انجمن نویسندگان در سال 1966، جایزه ی ملی Grand Prix برای تئاتر در سال 1969، جایزه ی Grand Prix موناکو در سال 1969، جایزه ی Austrian state برای ادبیات اروپا در سال 1970، جایزه ی اورشلیم در سال 1973، دکترای افتخاری از دانشگاه نیویورک و دانشگاه های Leuven و وارویک (Warwick).یونسکو بارها از این که برچسب خاصی بر آثارش بزنند، اظهار ناخرسندی کرده است. اما تاریخ ادبیات نشان می دهد، تصمیم در این مورد معمولا از عهده و اختیار مولف خارج است. این مخاطبان، منتقدان، تاریخ نویسان و نظریه پردازان ادبی اند که جایگاه و سبک هنرمندان را تعیین و تعریف می کنند و همین ها یونسکو را پیشگام رویکردی تازه در نمایشنامه نویسی معرفی می کنند که به "تئاتر ابزورد" Absurdes Theater مشهور است.یونسکو محصول نیمه نخست و ویرانگر قرن بیستم، محصول دوران شکل گیری حکومت های توتالیتر بود. او از آغاز نیمه دوم قرن، هر چند هرگز یک مبارز نبود ولی خود میوه هایی به بار آورد که مبارزه ای بی امان در قالب هنر تئاتر با همین حکومت ها و اندیشه ها بودند.
دسته بندی های کتاب آینده در تخم مرغ هاست
کتاب‌های مرتبط با کتاب آینده در تخم مرغ هاست
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب آینده در تخم مرغ هاست" ثبت می‌کند