کتاب یک پک

«اگه خواستی در ادامه ی جادو شدنت کاری بکنی، می دونی منو کجا پیدا کنی.» حقیقت شرم آور اینه که من می خواستم کارهای جادو شدن را در این لحظات خاص انجام دهم. بدجوری می خواستم. رنجر را در حافظه ام داشتم، صدایش را که در گوشم نجوا می کرد، پشت عرق کرده و موهای قهوه ای نرمش که سطح پیشانی اش را می پوشاند. تنها چیزی که مرا از نزدیک شدن به دفترش باز می داشت، آگاهی از این بود که دستمان خالی است. او فکر مرا خواند و همین لبخند دیگری بر لبش آورد: «کوچولو.» گفتم: «جادو، چرنده!»