نوشتن، می‌تواند مرهمی باشد بر زخم‌های روح و جان آدمی و گاه پیامی امیدبخش برای افراد دل‌شکسته‌ای که تجربه‌های مشترکی با ما دارند. کتاب پیش رو مجموعه‌ای است از دل‌نوشته‌ها و یادداشت‌های یاسمن صدیقی که حاصل تأملات و تجربیات او در زندگی و احوالات خویش است. کتابی که باعث می‌شود فرصتی برای درنگ و خلوت با خود و افکارمان بیابیم و شاید ترغیب شویم قلم به دست بگیریم و ما نیز درونیات خود را روی کاغذ بیاوریم.
انسانم آرزوست
همهٔ ما لحظاتی از زندگی‌مون رو به فکر کردن سپری کردیم
همه‌جور فکری از روزمره‌ترین تا پیچیده‌ترین تفکرات بشری
وقت‌هایی بوده که درگیر شدیم با منیت خودمون اینکه من واقعا کی هستم؟
چرا به این دنیا دعوت شدم و آیا این اولین‌باری هست که زندگی می‌کنم؟
نقطهٔ آغاز هستی کجاست و آخرش به کجا ختم می‌شه؟
اصلا پیدایش جهان چطور اتفاق افتاد؟
خلاصه هر کدوم از ما یک دنیا سوال تو ذهنمون داریم با جواب‌های نامعلوم
کلی اگر، یه عالم شاید، یک دنیا نمی‌دانم!
از میان تمام این سردرگمی‌ها و ندانم‌ها
من یک چیز رو خوب می‌دونم
من می‌دونم که چرا اینجام
و می‌خوام با صدای بلند بگم دعوت به این دنیا رو با وجود تمام سختی‌ها با وجود تمام ناملایمتی‌های روزگار پذیرفتم.
آذرفر