کتاب با عشق، الا

بابای عزیزم، بعضی روزها وقتی به آسمان نگاه می کنم، حالم بهتر می شود چون می دانم زمانی که شما هم به آسمان نگاه می کنید، حتما همین منظره را می بینید. اگر شما پرنده ای ببینید، شاید کمی بعد از بالای سر خانه ی ما پرواز کند. اما خب از طرفی روزهای دیگر اوضاع بد است. آسمان به قدری بزرگ است که موجب می شود حس کنم شما خیلی از من دور هستید. شما فکر می کنید هردویمان بتوانیم همیشه و هر روز در یک زمان مشخص به آسمان نگاه کنیم؛ به عنوان مثال، ساعت هفت صبح؟ من که فکر می کنم اثر خوبی داشته باشد. موافق هستید یک ساعتی را مشخص کنیم؟ بابا، همین کار را انجام بدهیم؟ با عشق، الا