از نظر گارنر ( ۲۰۰۰ ) ، داستان جامعه شناسی با نیکولو ماکیاولی و شهریار آغاز می شود؛ کتابی که او در سال ۱۵۱۳، در اوج دوره رنسانس در ایتالیا منتشر کرد. در خلال سال های ۱۴۵۰ تا ۱۵۲۵، اروپا تغییرات اجتماعی چشمگیری را تجربه می کرد. برای نمونه، در سال ۱۴۵۳، ترک ها قسطنطنیه ( استانبول امروزی ) را از چنگ یونانیان درآوردند و قدرت استفاده ماهرانه از توپ های جنگی و باروت را به نمایش گذاشتند. مدیترانه شرقی بخشی از جهان اسلام شد و حکمرانان، بازرگانان و سیاحان اروپایی مجبور شدند به سمت جنوب و غرب، آن سوی تنگه جبل الطارق بروند. در سال ۱۴۵۸، یوهان گوتنبرگ، کتاب مقدس را با ماشین چاپ قابل حمل خود منتشر کرد و پیشگام جنبش اشاعه فراگیر آثار چاپی شد. در سال ۱۴۹۲، کولومب دنیای « نو » را « کشف کرد » ، و ملل اروپایی را به درنوردیدن کل دنیا تحریک کرد. در همین سال بود که حاکمان اسپانیای مسیحی، این شبه جزیره را از مسلمانان کاملا بازپس گرفتند و بقیه مورها و یهودیان را از آن بیرون راندند .