بنابراین فرانسوی ها و روس ها پس زمینه اصلی را برای روشنفکران مدرن ایرانی، منورالفکران و روشنفکران فراهم کردند؛ اما این پدیده برای تاریخ ایران ناآشنا نبود و همتایی را به شکل های گوناگون در همه زمان ها به همراه داشت و اندیشمندان عرفانی بی شمار، عارفان و شاعرانی همانند بایزید، ابوسعید، عطار، سهروردی، رومی، عین القضات و سایرین همواره وجود خود را نشان داد. چنین مردان و اندیشه هایی ابزاری سنتی برای مخالفت اجتماعی و سیاسی (ازجمله مذهبی) و ابراز مخالفت بودند. یکی از اصول اساسی آنان اجتناب از دولت و قدرت های وابسته به دولت بود. همه می دانند که نظریه شیعه دولت را مشروع نمی داند مگر اینکه با تائید امامان باشد. بر غم این واقعیت که در عمل علما با دولت هم زیستی داشتند و بسیاری از آنان امتیازاتی از آن به دست آوردند. اما تضاد جاری بین دولت و جامعه در ایران از زمان های اولیه - درواقع باستان -پدیده ای آشنا بوده است این امر از ماهیت خودکامه دولت و گرایشات آشوبگرانه جامعه (در تقابل با آن) برخاست.
کتابی دیگر از چپول اعظم
با استدلال نقد کن. فحش دادن رو که همه بلدن.
شاید اگر ۱۰ کتاب رو باید اجباری میکردن برای خوندن ایرانیها یکیشون این کتاب هست بیماری فرهنگی ما ( والبته شاید خفیفتر بقیه مردم جهان)
لطفا موجود کنید
یکی از مشکلات فرهنگی و فکری جامعه ما و احتمالا سایر جوامع در این سلسله مقالات توسط اساتید صاحب نام کاوییده شده . خودنش برای هر ایرانی لازمه و توصیه میشه.
یکی از بزرگترین مشکلات امروز ما بحث تئوری توطئه چه در سطح ریز و چه در سطح کلان هست و این کتاب بخوبی به ریشه و عوامل بروز دهندهی اون پرداخته و باعث میشه که دید بهتری به مسائل داشته باشیم.
اگه قبلا کتابهای این سبکی نخوندید ممکنه با خوندن این کتاب دچار مشکل بشید ولی کتاب فوقالعاده خوبیه