کتاب مردم در سیاست ایران; کتاب مردم در سیاست ایران

کتاب مردم در سیاست ایران

People in Iran's politics

کد کتاب : 7587
مترجم :
شابک : 9786002294845
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 189
سال انتشار شمسی : 1401
سال انتشار میلادی : 2015
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 17
زودترین زمان ارسال : 12 اردیبهشت

معرفی کتاب مردم در سیاست ایران اثر یرواند آبراهامیان

به طور کلی این کتاب به تاریخ معاصر ایران می پردازد و یک نمای کلی از این دوران برای خواننده ترسیم می کند و به طور خاص به مسأله ی مردم، نقش اعتراضات مردمی و مفهوم جمعیت و ملت پرداخته است . این کتاب شمال پنج مقاله از آقای ابراهامیان است که طی زمان های مختلفی نوشته شده اند و توسط اقای بهرنگ رجبی به فارسی برگردان شده اند.پنج مقاله ی آن شامل: «نقش جمعیت های مردمی در انقلاب مشروطه ی ایران»، «نقش جمعیت های مردمی در سیاست ایران؛ ۱۳۳۲ـ ۱۲۸۵»، «نقش جمعیت های مردمی در انقلاب ایران»، «کمونیسم و مسئله ی اشتراک در ایران: حزب توده و فرقه ی دموکرات» و «شکل گیری پرولتاریا در ایران مدرن، ۱۳۳۲ـ۱۳۲۰» است. این پژوهش ها از قدرتی می گویند که بی قدرتان جامعه دارند و از نقشی عمده که در شماری از بزنگاه های تاریخ ایران داشته اند. این مقاله ها بررسی قوت ها و ضعف های چند نمونه از جنبش های مردمی در فراز های تاریخی مهم این سر زمین اند، چند و چونی در این پرسش که آدم های کوچه و خیابان چه طور کوشیده اند فردای شان را بهتر کنند، و اینکه کجا با موقیت همراه بوده است و کجا به شکست انجامیده است.
یرواند آبراهامیان
یرواند آبراهامیان (متولد ۱۳۱۹ در تهران) تاریخ نگار ارمنی-آمریکایی زاده ایران است.وی در سال ۱۳۲۹ به بریتانیا مهاجرت نمود و در سال ۱۳۴۲ درجهٔ کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه آکسفورد دریافت کرد. آبراهامیان پس از مهاجرت به آمریکا موفق به گرفتن دکترای خود، در سال ۱۳۴۸ از دانشگاه کلمبیا شد.وی در دانشگاه های پرینستون و آکسفورد به تدریس «تاریخ ایران» پرداخت و هم اکنون در کالج باروک دانشگاه شهر نیویورک (CUNY) به تدریس تاریخ جهان و خاورمیانه مشغول است. آبراهامیان در مقوله «تاریخ ایران معاصر»...
دسته بندی های کتاب مردم در سیاست ایران
ادبیات معاصر
دهه 2010 میلادی
سیاسی
تاریخی
ادبیات ایران
تاریخ ایران
قسمت هایی از کتاب مردم در سیاست ایران (لذت متن)
جمعیت ها متشکل از آدم هایی اند که به زندگی احترام می گذارند و نظر به دستیابی به اهدافی خاص دارند.
در تهران طرف های سیاسی را تحریک کنید و بعد می بینید اوباش از زاغه هایشان و حلبی آبادها بیرون می ریزند، بدون اینکه برایشان اهمیتی داشته باشد اصلا بهانه و دلیل تظاهرات چیست.