1. خانه
  2. /
  3. کتاب خیابان شکرچیان

کتاب خیابان شکرچیان

نویسنده: پرویز دوائی
پیشنهاد ویژه
3.7 از 1 رأی

کتاب خیابان شکرچیان

(نامه هایی از پراگ)
Shekarchian St.
٪25
130000
97500
معرفی کتاب خیابان شکرچیان
در این کتاب با نثر زیبا و صادقانه ای روبه روییم که در قالب نامه به یک دوست، روایت ها و تأملات نویسنده را بیان می کند. روایت ها و تأملاتی خواندنی و دلپذیر و در بسیاری جاها تفکربرانگیز. دوائی در این نامه ها از موضوع های مختلف سخن می گوید: از جامعه و فرهنگی که سال هاست میهمان آن است؛ از ادبیات و هنر (و به طور خاص، فیلم و سینما)؛ از طبیعت و معجزة فصل ها و رنگ ها؛ از تهران دهه های 20 و 30 و 40 و خیابان ها و گردشگاه ها و پاتوق های فرهنگی اش (با اشاراتی به ادبیات و فرهنگ این سرزمین)؛ از یادهای کودکی و دبستان، معلم ها و همشاگردی ها، سرگرمی های کودکانه ...؛ و از دلبستگی ها و غم ها و شادی های جوانی.
پرویز دوائی در یادداشت ابتدای کتاب نوشته است: ... این نوشته ها، باز، حاصل سال های اخیر است، بعضی جدیدتر و بعضی قدیمی تر، که صورت نامه هایی خطاب به دوستان و گاهی خطاب به خود آدم را داشته است در فکرهای راه گردی های تنهای آدمی زاده بر زمینه های این سامانی که هیچ چیزی در آن یادآور هستی و هویّت و خاطره های گذشتة این آدم به خصوص نیست، تمامی آن چیزهایی که این هویّت اصلی را تشکیل می دهند... به درد کسی یا کسانی هم بخورد یا نخورد (عرض کرده ام) متأسفانه از دسترس درک و پیش بینی این بنده خارج است. اگر از خوش سعادتی بنده با احوالات معدود کسانی این عرایض یک ذرّة ناچیز همراه و در اوج توقع، اندکی مسکن در آمد، بنده (به قول شاعر) واقعا سر از فخر بر آسمان سودمی....
نامه های این دفتر، هر یک عنوانی دارند: در پس کوچه های پاریس، پاییز آمد، قلب رنگ پریده، عروسک چینی...، شکلات روسی، آفتاب برفی و ... . نام کتاب هم عنوان یکی از نامه هاست.
درباره پرویز دوائی
درباره پرویز دوائی
پرویز دوایی منتقد فیلم، نویسنده و مترجم ایرانی متولد ۱۳۱۴ تهران است.پرویز دوایی فارغ التحصیل دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشته زبان انگلیسی است و همین تسلط به زبان باعث شد که مترجم مقالات مختلف سینمایی و متن گفت وگو برای دوبله فیلم ها باشد. با مجلات سینمایی مختلفی همکاری و به عنوان منتقد فیلم شهرت پیدا کرد. از مجلاتی که با آنها همکاری کرد می توان به سپید و سیاه، مجله فردوسی، رودکی، روشنفکر و سینما و نگین اشاره کرد. برای ماهنامه سینمایی فیلم هم گاهی بهاریه یا مقاله نوشته است. آخرین مقاله اش را در ایران در سال ۱۳۵۳ در مجله سپید و سیاه با عنوان «خداحافظ رفقا» نوشت و برای یک دوره آموزشی به چکسلواکی رفت و ساکن پراگ شد.او همچنین از پایه گذاران کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در کنار پرویز کلانتری، عباس کیارستمی، اکبر صادقی، نورالدین زرین کلک ،سیروس طاهباز و خسرو سینایی است و مدتی هم دبیر جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان در سالهای ۵۰ و ۵۲ بود. درسال ۱۳۸۷ به مناسبت آخرین رونمایی از کتابش در خانه هنرمندان دوستانش در مورد او گفتند. احمد رضا احمدی از دوران دوستی اش با پرویز دوایی گفت که سرآغازش فیلم قیصر مسعود کیمیایی بود. جمشید ارجمند دوایی را شاعری می داند که در قالب شهر فارسی شعر نمی گوید. ابراهیم حقیقی هم نقد درست فیلم را مدیون پزویز دوایی می داند.هوشنگ گلمکانی معتقد است که نسل گذشته او را با نقدهای سینمایی اش می شناسد و نسل امروز با داستان هایش. در سال ۱۳۹۰ درسومین جشن جایزه کتاب سال سینمای ایران از پرویز دوایی تقدیر شد. کتاب هایش لحنی نوستالژیک دارد و ریشه در خاطرات دوران کودکی و البته در ارتباط با سینماست. پرویز دوایی هم اکنون ساکن پراگ است و علاوه بر آثار ترجمه ای، تالیفی در زمینه سینما مجموعه داستان ها و کتاب های دیگری را هم در کارنامه دارد.آثار:باغبازگشت یکه سوارسبز پریایستگاه آبشاربلوار دل شکستهامشب در ستاره سینماتنهایی پر هیاهوسینما به روایت هیچکاک (ترجمه کتاب فرانسوا تروفو)بچه هالیوود (ترجمه زندگینامه رابرت پریش)سرگیجه (ترجمه فیلمنامه سمویل تیلر)استلا (ترجمه کتاب جان دوهاتوگ)
دسته بندی های کتاب خیابان شکرچیان
نظر کاربران در مورد "کتاب خیابان شکرچیان"
2 نظر تا این لحظه ثبت شده است

اصلا کتاب جذابی نیست. این دست کتاب‌ها باید به عنوان اثری کناری به ظرایف بپردازن اونم با زبانی غیر رسمی و غیر رازورزانه. اصلا این کتاب اینچنین نیست.

1402/05/15 | توسطکاربر سایت
0
|

با خواندنش میفهمم نوستالژی چیست ...

1399/06/10 | توسطعلیرضا خسروی
0
|