آمد و رفت روزها، تاریخ را نمی سازد، گذشت زمان بی حادثه یی، چه شیرین و چه تلخ، چه غمگین و چه شاد در اوراق تاریخ نقش نمی بندد، آنچه تاریخ می شود و تاریخی می گردد حادثه است، حادثه ای که می تواند مسیر روزها را دگرگون کند و به روزها رنگی دیگر ببخشد. چه روشن و چه تیره و سرآغازی شود سلسله حادثه ها را و پایانی باشد بر سلسله یی دیگر از حوادث. قتل نادر به دست سردارانش، لحظه یی از تاریخ است که آغاز حادثه یی است، اگرچه پایان حادثه دیگری نیز هست. نقطه یی پایانی است به سلسله یی که می توانست فخر ایران زمین شود و قاجار را به مدتی قریب دویست سال بر مردم تحمیل نکند و مرگ کریم خان بیان که وصیتنامه یی به جای گذارد و جانشینی تعیین کند، به قتل پرآژنگ و پرآب چشم رستم زیباروی تاریخی ایران لطفعلی خان زند انجامید.
کتاب تائیس
