کتاب شاهنشاه

ایرانی واقعی بود ، روحش شاد

توقع یک روایت بی طرفانه از اوضاع اون بازه زمانی رو داشتم ولی متاسفانه نویسنده تحت تاثیر انقلابیون اوضاع رو روایت میکنه و بخش زیادی از کتاب رو به یک راوی نامعلوم اختصاص داده حتی بخش هایی که خودش راوی کتاب هست از ادبیات و لحن جانبدارانه کاملا محسوسی استفاده کرده...

فرزند خلف کوروش، روحت شاد

شاهنشاه عاری از مهر

این کتاب هم مثل دیگر نوشته‌ها و کتبی که انقلاب اسلامی ایران رو از زاویه دید یک تحلیلگر ( و در این کتاب روزنامه‌نگار) خارجی روایت میکنند حائز اهمیت است و اززش خواندن را دارد. روش نویسنده در روایتش از انقلاب متفاوت و نو هست که همراه با ترجمه خوب کششی را در متن ایجاد میکند. اما در همین روایت ( از آنجا که مطلب به تحلیل هایی درباره‌ی زمینه‌های شکل گیری انقلاب هم می‌پردازد) وجود گفت‌وگو‌های افرادی که از واقعی بودن یا نبودن آنها اطلاعی نداریم، آوردن مطالبی که برای صحت آنها به منبعی ارجاع داده نمیشود، و ... هم دیده می‌شود. نویسنده بعضی مسائل ریشه‌ای را با وجود وقوع انقلاب همچنان پایدار میبیند و تحلیل خود را نسبت به آن و چرایی ایجاد آن و چگونگی زدودن آن ارائه میدهد اما در نقاطی از این تحلیل کنش‌ها و واکنش‌های اجتماعی پس از انقلاب(همچون افت تب و تاب انقلاب) را با دقت خیلی کمتری گزارش میکند و در تحلیل مورد استفاده قرار میدهد.

خیلی کتاب جالبیه. اینکه وقایع انقلاب و نوع نگاه یک غیر ایرانی به این وقایع و به جامعه ایران و به تشیع رو بخونیم، برای من خیلی لذت بخش و کمک کننده بود.