برجسته ترین آثار آئینی هندو، با اوپانیشادها به اوج می رسند، و اوپانیشادها به اوج می رسند، و اوپانیشادها شهره ترین بخش های آن را تشکیل می دهند. اما اوپانیشادها تنها میراثی مقدس نیست، متنی ادبی است که از پس قرن ها شکوه و شاعرانگی اش را همچنان حفظ کرده، هنوز از عالی ترین و انگیزاننده ترین کتاب های کهن به شمار می رود.
آیین برهمایی در طول دوره های مختلف تغییرات زیادی کرده است و از آیینی بدوی به آیینی فلسفی-عرفانی تبدیل شده است. هر یک از این دوره ها کتب مخصوص خود را داشته اند، از جمله "ودا"ها که مخصوص دوره ی اول بوده اند. اوپانیشادها، محصول دوره ی فلسفی-عرفانی آیین برهمایی است. این کتاب خود از چند کتاب کوچک تر تشکیل شده که هر یک، "اوپانیشاد" نام دارند. واژه ی "اوپانیشاد" به معنی "زانو زدن نزد استاد" است و مجازا به معنای "تعلیم". در نتیجه، اوپانیشادها را می توان به معنای "تعالیم" یا "آموزه ها" دانست.
کتاب از اساطیر دینی، حکایات عرفانی و سرودهای آیینی تشکیل شده است.
کتاب اوپانیشادها کتاب های حکمت
