وحدت کتاب و در جستجوی زمان از دست رفته» در چه چیزی است ؟ حداقل این را می دانیم که این وحدت در چه چیزی نیست. این وحدت در حافظه و در محاطره، حتی در حالت غیرارادی آن، وجود ندارد. اساس « در جستجوی در شیرینی آمادلن یا در سنگ فروش ها نیست. از طرفی کتاب و در جستجوی تنها یک تلاش برای یادآوری و کشف حافظه نمی باشد : جستجو باید در یک معنای والاتر گرفته شود، مانند عبارت « جستجوی حقیقیت». از طرف دیگر زمان گم شده به معنای زمان گذشته نیست، بلکه در معنای زمانی است که ما تلف می کنیم مانند عبارت « وقت خود را تلف کردن ». واضح است که حافظه به عنوان یک وسیله برای جستجو وارد عمل می شود، ولی این وسیله نمی تواند کاملا عمیق و اطمینان بخش باشد ؛ و زمان گذشته به عنوان یک ساختار زمانی وارد عمل میشود ولی این ساختار نیز کاملا عمیق و بنیادی نیست.
مطالعه ی فلسفه به منظور درک چگونگی تکامل ذهن و اندیشه ی بشر در طول زمان، اهمیت بسیاری دارد