پای چپ من زندگینامه کریستی براون در سال 1954 است که با فلج مغزی در 5 ژوئن 1932 در دوبلین ایرلند به دنیا آمد.
براون کتاب خود را با گفتن در مورد دوران کودکی خود برای خواننده آغاز می کند. وقتی او چهار ماهه بود، مادر براون اولین کسی بود که متوجه شد مشکلی در سلامتی او وجود دارد. او نمی توانست سرش را صاف نگه دارد یا حرکات بدنش را کنترل کند. پس از مشاوره پزشکی، بدترین ترس خانواده تأیید شد: کریستی از نظر جسمی ناتوان بود و یک معلولیت لاعلاج به نام فلج مغزی داشت. خانواده او، علاوه بر مادرش، او را یک احمق می دانستند. به مادرش گفتند که دست بردار. اگرچه پزشکان به هوش ذهنی براون اعتقادی نداشتند، اما مادرش ایمان خود را به پسرش از دست نداد و از او به عنوان عضوی کامل از خانواده حمایت کرد. لحظه ای متحول کننده در زندگی پسر جوان رخ می دهد که باهوش بودن او را ثابت می کند. او متوجه می شود که می تواند پای چپ و انگشتان پا را کنترل کند. در پنج سالگی با پای چپش یک تکه گچ زرد از خواهرش می رباید. او با پا و کمک مادرش حرف «الف» را روی زمین مشخص می کند. او میخواست آنچه را که توصیف میکرد، «نوعی خطنویسی وحشی با آن روی تخته سنگ» بسازد. در این لحظه، براون راهی برای ابراز وجود پیدا کرده بود، زیرا نمی توانست مانند یک کودک سالم صحبت کند.
کتاب پای چپ من