کتاب گفت و گو با نجف دریابندری
نویسنده:
نجف دریابندری
معرفی کتاب گفت و گو با نجف دریابندری
نجف دریابندری را همه می شناسند، نویسنده مترجم پر آوازه ایرانی که متاسفانه به تازگی از میان ما رفته است. دریابندری از جمله کسانی است که هرگز فراموش نخواهند شد کسی است که نبودش خسران است.
گفتگو با نجف دریابندری عنوان کتابی است که حاصل از گفت و گوی مهدی مظفری ساوجی با دریابندری است. در این کتاب ابتدا به زندگی نجف دریابندری پرداخته می شود اینکه در دوران کودکی تا جوانی اش چه کاری انجام می داده و چگونه به نویسندگی گرایش پیدا می کند، از تحت تأثیر علی دشتی بودن تا آشنایی با ادبیات مدرن و نویسندگانی چون صادق چوبک و... در ادامه از اتفاقات سیاسی با خبر می شویم از پیوستن به حزب توده تا نوشتن کتاب هایی مثل تاریخ فلسفه غرب در زندان و بعد تر همکاری با انتشارات فرانکلین. نجف دریابندری پس از انقلاب در ایران حتی 2 سالی هم به قصد مهاجرت در آمریکا زندگی می کند اما آنطور که خودش می گوید "مهاجرت یعنی مرگ" و بدین ترتیب از این تصمیم منصرف می شود.
اما جالب ترین بخش این کتاب را می توان قسمتی دانست که مربوط به اظهار نظر دریابندری در مورد موضوعات مختلف است، از ترجمه و زبان فارسی تا نویسندگان به نامی هم چون صادق هدایت، جلال آل احمد، صادق چوبک، دهخدا، احمد شاملو و...
خوبی این کتاب در این است که محدود به موضوعات خاص نیست چرا که نجف دریابندری هم شخصی است که می تواند در بیشتر زمینه ها صاحب نظر باشد و در این گفتگو با جنبه های مختلف این نویسنده و مترجم بزرگ ایرانی آشنا می شویم.
درباره نجف دریابندری
نجف دریابندری مترجم و نویسنده ی معاصر ایرانی است. نجف دریابندری فرزند ناخدا خلف ظلم آبادی در ۱ شهریور ۱۳۰۸ در آبادان متولد شد. دوره ابتدایی را در مدرسه ۱۷ دی گذراند و وارد دبیرستان رازی شد. وی حدود سال سوم دبیرستان تحصیل را رها کرد و به دنبال کار رفت. حضور انگلیسی ها در تأسیسات نفتی شهر آبادان و تردد آنان در سطح شهر کاربرد آن زبان وی را به یادگیری زبان انگلیسی علاقه مند ساخت و به طور خودآموز به فراگیری این زبان پرداخت.در سال1332 اولین اثر خود را که ترجمه کتاب معروف وداع با اسلحه، نوشته ارنست همینگوی بود، برای چاپ به تهران فرستاد. همزمان با چاپ این کتاب در سال 1333، به دلیل فعالیت های سیاسی در آبادان به زندان افتاد و بعد از یک سال به زندان تهران منتقل شد. در زندان به مسائل فلسفه علاقه مند شد و در مدت حبس، کتاب تاریخ فلسفه غرب اثر برتراند راسل را ترجمه کرد که بعدها توسط انتشارات سخن به چاپ رسید. وی بعد از تحمل چهار سال حبس، در سال 1337 از زندان آزاد شد و به کارهای مختلفی روی آورد. در نهایت به عنوان سردبیر(ادیتور) در انتشارات فرانکلین مشغول به کار شد. در آنجا به ترجمه آثار ادبی رمان نویسان و نمایشنامه نویسان معروف آمریکایی پرداخت و کتاب هایی همچون پیرمرد و دریا اثر ارنست همینگوی و هاکلبری فین اثر مارک توین را ترجمه کرد.دریابندری مدت ۱۷ سال با موسسه فرانکلین همکاری کرد و در حدود سال ۱۳۵۴ همکاری خود را با این موسسه قطع کرد. پس از آن برای ترجمه متون فیلم های خارجی با سازمان رادیو تلویزیون ملی قرارداد بست. پس از انقلاب از این کار نیز کناره گرفت و به طور جدی به ترجمه و تألیف پرداخت. از جمله آثار وی می توان به ترجمه کتاب های یک گل سرخ برای امیلی و گور به گور نوشته ویلیام فاکنر، رگتایم و بیلی باتگیت اثر دکتروف، معنی هنر از آیزیا برلین و پیامبر و دیوانه نوشته جبران خلیل جبران اشاره کرد. وی همچنین در سال های اخیر کتاب مستطاب آشپزی را به رشته تحریر درآورده است. از وی همچنین نقدهای مختلفی در مجلات و نشریات به چاپ رسیده است.آقای دریابندری به مناسبت ترجمه آثار ادبی آمریکایی موفق به دریافت جایزه تورنتون وایلدر از دانشگاه کلمبیا گردیده است. وی همچنین همسر مرحومه فهیمه راستکار، بازیگر و دوبلور باسابقه تلویزیون، سینما و تئاتر است.
دسته بندی های کتاب گفت و گو با نجف دریابندری
قسمت هایی از کتاب گفت و گو با نجف دریابندری
من با نثر مقاله های جلال آل احمد هیچ موافق نیستم. یعنی نثری که در مقاله هایش می بینید، چیزی ساخته و پرداخته خودش است و به اصطلاح چیزی ساخته و پرداخته خودش است و به چیزی نیست که آدم آرزو مند همه مثل آن بنویسند. شما تصور کنید که اکر نویسندگان ما بخواهند ادای آل احمد را در بیاورند به کلی چیز بی خودی می شود. البته یادم هست که خودش هم در جایی گفته بود این طرز خرف زدن را از یم نویسنده فرانسوی یاد گرفته. یعنی در واقع ادای او را در آورده. سلین، خیال می کنم. به هر حال زمانی از سبک آل احمد که معروف است، دو سه نفری تقلید می کردند ولی همه آنها پی کارشان رفته اند. یعنی الان دیگر مسی به نثر آل احمد توجهی ندارد. این خیلی طبیعی است. برای اینکه نثر مقاله های او نثر فارسی پاکیزه درست و حسابی نبود. به اصطلاح من درآوردی بود. اما به نظر من نثر داستان های آل احمددشایان توجه است.
ولی به همینجا ختم نمی شود. لابد می رسیم به "پیرمرد و دریا" و "هکل بری فین" که به نظر من ترجمه های درخشان تری هستند. -خب، اینها کارهایی هستند که بعدا کردم و به عقیده خود من هم بهتر است ولی من وقتی می شنوم که یک گل سرخ برای امیلی بهترین کار من است خیلی خوشم می آید. آدم بر می گردد به آن دوره. مثلا ناصر تقوایی همیشه می گوید که این بهترین کار شماست و من هم بدم نمی آید.
مقالات مرتبط با کتاب گفت و گو با نجف دریابندری
آخرین بازمانده‌ی تشخص
ادامه مقاله
آهنگ خاموش پاره پاره شده زمان - رگتایم اثر ای. ال. دکتروف
دکتروف رمانی خلق می کند که با وجود دارا بودن عناصر پست مدرنی، خوش خوان، جذاب و روان است. در این اثر از ابهام نویسی و یا پیچیده گویی خبری نیست.
محصولات مرتبط با کتاب گفت و گو با نجف دریابندری
نظر کاربران در مورد "کتاب گفت و گو با نجف دریابندری"
3 نظر تا این لحظه ثبت شده است
3 نظر تا این لحظه ثبت شده است
مصاحبه‌گر نتوانسته عصاره فکری انسان بزرگی چون دریابندری را بیرون بکشد.
1401/10/29
|
توسطمیلاد - کاربر سایت
4
|
پاسخ ها
مصاحبه‌کننده این کتاب را از همان ابتدا می‌کُشد!گفت‌وگو بسیار بی‌نظم پیش می‌رود و مصاحبه‌کننده بیشتر آمده است یاد بگیرد تا اینکه حقایقی ناگفته را از سینه‌ی دریابندری بیرون بکشد. شاید نصف پرسش‌های این کتاب از این دست باشد: «چرا؟»، «با کی؟»، «چه زمانی؟»، «چه طور؟». مصاحبه‌کننده به جای اینکه پرسش‌های اصیل داشته باشد، بیشتر دنباله‌رو مصاحبه‌شونده است. بامزه‌ترینش آن‌جاست که نجف درباره‌ی حزب توده حرف می‌زند و به تروتسکی اشاره‌ای می‌کند، بعد مصاحبه‌کننده می‌پرسد «نظر تروتسکی چه بوده است؟». نجف😐
1401/05/19
|
توسطمحمد نصیری
5
|
پاسخ ها
کتاب خوبی بود اما شاید انتظار بیشتری ازش داشتم و اینکه سوال‌های بهتری مطرح بشه و سیر گفتگو مناسب‌تر بشه.
1400/11/11
|
توسطعارف نظری
3
|
پاسخ ها