کتاب گفتگو با ایران درودی

مولانا زمینه ساز طرز تفکر و نوع نگاهم بوده و هست، به این خاطر سهم تأثیرگذاری او از همه بیشتر است؛ ولی از آنجا که فضای کار من به فضای شعر شاملو خیلی نزدیک است، از فضاسازی او تأثیر زیادی گرفته ام. ولی اگر بخواهم به شاعرانی اشاره کنم که دوستشان دارم تعدادشان زیاد است. بعد از احمد شاملو، حتما فروغ، شفیعی کدکنی، اخوان ثالث، سپهری. بعد سایه و شعر عقاب پرویز ناتل خانلری. غزل های سیمین بهبهانی و بسیاری دیگر که هم اکنون نام همه را به خاطر نمی آورم

این نظر شماست و شما به عنوان بیننده کاملا حق دارید هر تعبیر و برداشتی که می خواهید از نقاشی های من داشته باشید. اما من تلاش می کنم نقاشی های من به جوهر نقاشی نزدیک شود تا به شعر. گرچه تعبیر بسیار زیبایی است که نقاشی، شاعرانه باشد. من بیش از هر صفت یا تفسیری که به آثارم اطلاق می شود، ترجیح می دهم که آثارم در وهلۀ نخست، نقاشی باشد

وطن برای برمی گردد به تاریخ پرشکوه ایران باستان. هر کجای دنیا که باشم فقط شرایط جغرافیایی ام فرق می کندو من ایرانی هستم و ایرانی باقی می مانم با فرهنگ و سنت های ایرانی. حتی یک لحظه ایرانی بودنم را به عنوان کسی که هم وطن مولاناست نمی خواهم به پای هیچ جهانی بریزم. هویتم را نمی دهد تا چیزی بگویم که برایم کمترین ارزشی ندارد. جهان وطنی کدام است؟ واژۀ جهان وطنی یک نوع اداست. جهان وطنی یعنی چه؟ اتفاقا مهم ترین خصوصیان یک هنرمند آن است که بتواند با صداقت بگوید که چه کسی است و از هویتش فرار نکند. از آنچه او را ساخته و ریشه های فرهنگی اوست، نگریزد. از همین جاست که می تواند بگوید کجای جهان ایستاده