مجموعه شعر علیرضا آبیز با عنوان "خط سیاه، متروی لندن" در نشر فانوس منتشر شد. این مجموعه نام خود را از یکی از خطوط متروی لندن گرفته که خط سیاه یا خط شمالی نامیده می شود و مرکز لندن را به شمال لندن وصل می کند. شاعر در پیش نوشت کتاب آورده است که این شعرها در سفرهای روزانه بین خانه اش در شمال لندن و کتابخانه ی بریتانیا در مرکز شهر نوشته شده و از این رو قطار و مترو و ایستگاه در بیشتر آنها حضور دارد. شعرهای این مجموعه به دلیل فضای مشترک به هم نزدیک و حتی پیوسته اند. مکان و زمان و حرکت عناصر اصلی این مجموعه اند و شاعر مسافری ست که در این عناصر دقیق می شود و با نگاهی عینی آنان را توصیف می کند. توصیف او اگر چه با تصویرهایی واقع نگر عرضه می شود در ذات خود به شدت استعاری ست. او در این شعرها از ترکیبات استعاری به ندرت استفاده می کند اما تلقی نهایی او از شعر آن را در کلیت خود به یک استعاره بدل می کند. سفر اگر چه سفری روزمره در قطار است در عین حال سفری ذهنی به جهان های ناشناخته ی گذشته و آینده هم هست. شاعر در قطار نشسته و در صندلی رو به رویش شخصیتی داستانی را می بیند و پس از اینکه او پیاده می شود خودش به آن شخصیت بدل می شود و دنبال سرنوشت او می رود و...
کتاب خط سیاه، متروی لندن
کتاب فانوس