کتاب «جنبش برای اقتصاد مشارکتی؛ اقتصاد و منفعت عمومی» که در سال 1991 منتشر شد، مدلی دقیق از یک سیستم اقتصادی جایگزین ارائه می‌دهد که به نام اقتصاد مشارکتی شناخته می‌شود. این مدل ریشه در سنت سوسیال-لیبرال دارد و هدف آن رفع کاستی‌های سرمایه‌داری و اقتصادهای برنامه‌ریزی مرکزی است. این کتاب را در پاسخ به شکست‌های آشکار هر دوی اقتصادهای سرمایه داری و برنامه‌ریزی متمرکز نوشته شده است. به بیان کتاب، سرمایه‌داری با نابرابری‌ها و استثمار ذاتی‌اش، و برنامه‌ریزی مرکزی، با ناکارآمدی‌های بوروکراتیک و فقدان دموکراسی، هر دو در کسب نتایج عادلانه و منصفانه ناکام هستند. نویسندگان اقتصاد مشارکتی را به عنوان یک جایگزین مناسب که دموکراسی اقتصادی و عدالت اجتماعی را ترویج می‌کند، پیشنهاد می‌کنند. محور اقتصاد مشارکتی، ایده خود مدیریتی است، که در آن افراد متناسب با میزان تأثیرپذیری از تصمیمات، در تصمیم‌گیری‌ها نظر دارند. هدف این اصل دموکراتیک کردن فرآیندهای تصمیم‌گیری در محیط‌های کاری و جوامع است. نویسندگان از پاداش مبتنی بر تلاش و فداکاری به جای محصول یا مالکیت و دارایی دفاع می‌کنند. این اصل به دنبال تضمین این است که افراد به طور عادلانه برای تلاش‌های خود غرامت می‌گیرند و برابری اقتصادی را ارتقا می‌دهند. از طرف دیگر برای جلوگیری از تقسیم کار که سلسله مراتب و عدم تعادل قدرت را ایجاد می‌کند، نویسندگان مجتمع‌های شغلی متعادل را پیشنهاد می‌کنند. این بدان معناست که وظایف به گونه‌ای توزیع می‌شوند که همه افراد در ترکیبی از وظایف توانمندسازی و تکلیفی شرکت کنند و تضمین کنند که همه فرصت برابر برای مشارکت در تصمیم‌گیری‌ها دارند. به واقع، اقتصاد مشارکتی به جای تکیه بر بازارها یا برنامه‌ریزی مرکزی، از سیستم برنامه‌ریزی مشارکتی استفاده می‌کند که شامل فرآیندهای برنامه‌ریزی غیرمتمرکز و دموکراتیک است که در آن شوراهای کارگران و مصرف‌کنندگان برای برآوردن نیازها و ترجیحات جمعی با یکدیگر مذاکره و فعالیت‌های اقتصادی را هماهنگ می‌کنند.
کتاب جنبش برای اقتصاد مشارکتی اقتصاد و منفعت عمومی
اختران
مایکل آلبرت
