فرج بعد از شدت” کتابی است در اصل به زبان عربی که قاضی ابوعلی محسن تنوخی (متولد 327 هجری) آن را در قرن چهارم هجری به نگارش درآورده است. این کتاب به قلم حسین بن اسعد دهستانی، مترجم اواخر قرن هفتم و از منشیان عزالدین بن طاهر زنگی فریومدی (وزیر خراسان در عهد ایلخانان) به فارسی روان برگردانده شده است.
حکایت های بسیاری در این کتاب آمده که طی قرون متوالی از سوی مولفان مختلف در کتاب هایشان نقل شده است. کتاب مشتمل بر داستان هایی است درباره انسان هایی که هر یک به نوعی از ورطه ای نجات یافته و به راحتی رسیده اند.
این کتاب از مجموعه “یکی بود یکی نبود” با هدف احیای متون ادبی قدیمی و ارزشمند ایران و با درنظر گرفتن مخاطبان نوجوان، جوان و بزرگسال تهیه شده است. این مجموعه به بازنویسی و بازروایی ادبیات کهن ایران اختصاص دارد و نویسندگان این مجموعه کوشیده اند ساختار و زبانی جدید و امروزی را برگزینند و قصه ها و حکایات ادبیات کلاسیک ایران را در قالب هایی جدید و قابل فهم به مخاطب عام ارائه دهند.
ویژگی دیگر این کتاب ها، همراه بودن متن با تصویرگری است. مجموعه “یکی بود یکی نبود” با کاغذ گلاسه عرضه شده و همه با یک سبک و سیاق منتشر شده اند. این مجموعه به سرپرستی یوسف علیخانی و با همراهی 30 نویسنده و 10 تصویرگر کشورمان فراهم آمده است. فریبا وفی، ابوتراب خسروی، سیامک گلشیری، حمیدرضا نجفی، امین فقیری و محسن فرجی از جمله نویسندگان این مجموعه هستند و سرپرست تصویرگران کتاب نیز علی بخشی است.
کتاب فرج بعد از شدت
نشر کتاب پارسه
ابوتراب خسروی
