کتاب یک جاسوس در میان دوستان

او مردی لاغر اندام بود که به عنوان یک جاسوس زیرک معروف بود، مردی که نگاه سریع طنزآلودش از پشت عینک گردش، خبر از ذهن کنایه آمیزش می داد. از نظر رفتار و پوشش، تداعی کننده رئیس یکی از دانشکده های عالی «آکسفورد» یا «کمبریج» بود اما با بارقه ای از بی رحمی دنیاپرستانه که معمولا در زندگی دانشگاهی قابل مشاهده نیست.

«فیلبی» فقط دو بار از لبنان خارج شد، یک بار به مقصد سوریه و بار دوم برای ملاقات پدرش در عربستان سعودی. به درخواست «الیوت»، او اکنون در تمام خاورمیانه می چرخید؛ مانند عراق، اردن، مصر، کویت و یمن، در ظاهر به عنوان مأموریت روزنامه نگاری.

یکی از سردبیران «اکونومیست» طی دیداری با «فیلبی» اشاره کرد که به ندرت برای مجله می نویسد، و تصادفا پرسید که آیا «کار با دو کارفرما» برایش دشوار است. «فیلبی» لحظه ای شوکه شد و سکوت کرد، اما بعد دریافت که منظور سردبیر، کارفرماهای دو روزنامه است، نه کار جاسوسی او.