کتاب خیابان چرینگ کراس شماره 84

ببخش که مدت ها است یک خط هم برایت ننوشته ام. امیدوارم درباره «آدلای» خیلی ناراحت نشده باشی. شاید دوره بعدی، شانس بهتری داشته باشد. خانم «بولتون» گفت اگر تا سال آینده هنوز زنده باشد، خوشحال می شود به تو جا بدهد؛ اما من که هیچ کسی را در این سن و سال، به سرزندگی او ندیده ام. احساس می کنم او صد سال زندگی خواهد کرد. به هر حال، ما همیشه می توانیم برایت جا پیدا کنیم.

برای همه چیزهای خوبی که برای کریسمس برایمان فرستادی ممنونم، خیلی مهربانی «هلین»! و اگر آن جماعت «مارکس و شرکا» سال آینده که آمدی برایت ضیافت به راه نیندازند، باید تیرباران شوند. امیدوارم کریسمس خوبی داشته باشی. فعلا خداحافظ و برایت بهترین آرزوها و سپاس ها را داریم.

«سفرنامه دو توکویل به آمریکا» را دارید؟ یکی مال من را امانت گرفت و هرگز آن را پس نداد. چرا آدم هایی که حتی خواب دزدیدن چیزی را هم نمی بینند، کتاب دزدی از نظرشان اشکالی ندارد؟