کتاب گذار از جهان بسته به کیهان بی کران

در طول قرون شانزدهم و هفدهم، تغییری اساسی در الگوها و چارچوب تفکر اروپایی رخ داد. در پی اکتشافات از طریق تلسکوپ و تئوری کوپرنیک، مفهوم کیهان منظم از "ستارگان ثابت" جای خود را به جهان بی نهایت در زمان و مکان داد - با پیامدهای مهم و گسترده برای تفکر بشر. الکساندر کویره این انقلاب را بر حسب تغییری که در تصور ما از جهان و جایگاه ما در آن رخ داده است تفسیر می کند و اولویت این تغییر را در توسعه جهان مدرن نشان می دهد.
در بخشی از مقدمه کتاب آمده است:
" کویره بر آن است که بیمدد مابعد الطبیعة افلاطونی یا نوافلاطونی علم نوین «ممکن» نمی شد. اما و صد اما که داد و ستد مابعدالطبیعه ریاضی انگار افلاطونی با راه و روش علمی سیری تاریخی و ممکن داشته است یعنی هم علم نوین، هم ما بعد الطبیعة ظفر نمون افلاطونی و هم چند و چون داد و ستد تاریخی شان سرشتی غیر ضروری دارند و در کارنامه تاریخی خویش بازنمای کنش علم بــا مـا بعد الطبیعه و رابطه های قدرت.اند کویره در نظر به این کارنامه به کنش درونی علم و ما بعد الطبیعه بسنده کرده و از دست در کاری رابطه های قدرت و از ساختارهای سیاسی و اجتماعی و اقتصادی در سیر انقلاب علمی سراغی نگرفته است."