کتاب رساله ای در مقاله نویسی

Essay writing
البته واضح و مبرهن است که...
کد کتاب : 28393
شابک : 978-9644483585
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 224
سال انتشار شمسی : 1400
سال انتشار میلادی : 2008
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 8
زودترین زمان ارسال : 11 آذر

معرفی کتاب رساله ای در مقاله نویسی اثر ضیاء موحد

"البته واضح و مبرهن است که..." اثری است به قلم "ضیاء موحد" که به عنوان "رساله ای در مقاله نویسی" به همت موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران به انتشار رسیده است. از "ضیاء موحد" به عنوان یکی از سرشانس ترین چهره های ادب معاصر کشور، آثار مختلفی به انتشار رسیده که هم در زمینه ی نقد و هم در زمینه ی شعر، بر جایگاه بلند ادبی وی صحه می گذارند. اما کتاب پیش رو تحت عنوان "البته واضح و مبرهن است که..." یک رساله و راهنما در زمینه ی مقاله نویسی است که خود نویسنده لزوم تالیف آن را، گرم شدن بازار مقاله نویسی به دلیل پیدایش نشریات و روزنامه های ادبی و شکل گیری حلقه های متنوع علوم انسانی در دانشگاه و نهادهای پژوهشی و بحث محور دانسته است. به همان اندازه که این محافل دچار پیشرفت شده اند و تعداد بیشتری از افراد را با گستره ی مباحث وسیع تر از علوم سیاسی گرفته تا اجتماعی و دینی در خود جا داده اند، مقاله نویسی و نیاز به درست نوشتن آن هم از اهمیت بیشتری برخوردار گشته است.
لذا کتاب "البته واضح و مبرهن است که..." به قلم شیوای استاد "ضیاء موحد"، در دو بخش اصلی و فصول متعدد به مساله ی مقاله نویسی پرداخته است. در بخش اول کتاب به توضیح مواردی نظیر موضوع، مقاله نویس، تعریف مقاله، ساختار کلی یک مقاله، شیوه های مقاله نویسی، مراحل آماده سازی مقاله و نکته های مربوط به هر بخش مقاله پرداخته است و در بخش دوم، به توصیف انواع مختلف مقاله پرداخته و نهایتا فهرستی از نمودارهای کتاب در کنار یک واژه نامه ی غنی فارسی به انگلیسی و برعکس را به خواننده ارائه می دهد.

کتاب رساله ای در مقاله نویسی

ضیاء موحد
سید ضیاء موحّد (زاده ۱۲ دی ۱۳۲۱ در اصفهان)، استاد فلسفه و منطق و شاعر ایرانی است.در اصفهان تحصیلات ابتدایی و متوسطهٔ خود را به پایان برد. او در دانشکده علوم دانشگاه تهران در رشته فیزیک، و در یونیورسیتی کالج لندن در رشته فلسفه تحصیل کرده‌است. او مدیر گروه منطق و عضو هیئت امنای انجمن حکمت و فلسفه ایران است.موحد در نیمه دوم دهه هشتاد با اظهاراتی دربارهٔ جلال آل‌احمد و همچنین قالب شعری غزل به چهره‌ای جنجالی در حوزهٔ ادبیات و روشنفکری ایران تبدیل شد. موحد، آل‌احمد را نه یک روشن...
دسته بندی های کتاب رساله ای در مقاله نویسی
قسمت هایی از کتاب رساله ای در مقاله نویسی (لذت متن)
در جمع چند تن از نویسندگان به نام ایران یکی بی مقدمه پرسید: در ایران مقاله نویس هم داریم؟ جواب همه خاموشی بود. بعد هم پیش کشیدن حرفهای دیگر. انگار نه انگار که چنین سوالی شده بود. دلیل اینکه چرا همه سوال را نشنیده گرفتند شاید هرگز برای من روشن نشود. اما یک چیز مسلّم بود. در ایران مقاله نویسی، با وجود مقاله هایی خوب، گویا چنانکه باید شناخته نشده است. ما هنر کلامی را به شعر و داستان محدود کرده ایم. در اینجا مقاله آن شانی را که در غرب دارد، ندارد. آنانی هم که ذوق و هنری در مقاله نویسی دارند به کار خود چنان نگاه نمی کنند که شاعر به شعر یا داستان نویس به داستان خود. محصول کار بسیاری از باذوقترین مقاله نویسان ما چند مقاله خوب بیشتر نیست که گاهی به نظر می رسد از دستشان دررفته باشد زیرا به مجموع مقاله های آنان که نگاه کنی گویی آگاهی چندانی به هنر ظریف خود نداشته اند و در آزمودن شگردهای مقاله نویسی و بهبود کیفیت آن تلاش نکرده اند. بسیار اندکند کسانی که خواسته باشند مقاله نویس شناخته شوند. مقاله نویسی، به معنای هنری که در فصل پیش بدان اشاره شد، در ایران هنوز آن چنان که باید نوع شناخته شده ای نیست. وضعیت مقاله نویسی را در ایران می توان، برای مثال، به اشاره با مقایسه وضعیت آن در انگلیس دریافت. در انگلیس مقاله همانند شعر و داستان تاریخی مدون دارد. مقاله به معنای امروزی آن نخستین بار با آثار میشل مونتنی ( Michel Montaigne ) محقق فرانسوی قرن شانزدهم در ادبیات اروپا معرفی شد. عنوان این آثار (essai‎ ( ۱۵۸۰ بود به معنای « جستار. » این مجموعه، که شهرت مونتنی را خاسته از آن می دانند، در ۱۶۰۳ با عنوان essays‎ به انگلیسی ترجمه شد و تاثیر عمیقی بر نویسندگان انگلیس نهاد. پیش از آن هم فرانسیس بیکن، به پیروی از مونتنی، نخستین مجموعه نوشته های خود را با عنوان essays‎ در ۱۵۹۷ چاپ کرده بود. از این رو در انگلیس تاریخ مقاله نویسی را از بیکن شروع می کنند و قرن به قرن به پیدایش انواع مقاله، معرفی مقاله نویسان معروف و ویژگیهای مقاله های هرکدام می پردازند.