در کشور ما معمولا معنای درست و دقیقی از «نقد» مستفاد نمی شود. دست اندرکاران فعالیت های ادبی غالبا بین «مرور و معرفی»، «تحلیل» و «نقد» تمایز نمی گذارند و هر نوع نوشتاری را که نویسنده در آن نظری راجع به متنی ادبی اظهار کرده باشد، به غلط مصداق «نقد» می پندارند. فقط از راه شناساندن نظریه های علمی نقد ادبی و نحوه ی کاربرد عملی آن هاست که می توان به این برداشت ها و توقعات نادرست پایان داد. کتاب حاضر با همین هدف، مجموعه ای از پرکاربردترین نظریه های نقادانه را به پژوهشگران این حوزه می شناساند. این نظریه ها عبارت اند از: فرمالیسم (نقد نو)، روانکاوی، ساختارگرایی، روایت شناسی، نقد اسطوره ای-کهن الگویی، تاریخ گرایی نوین، نقد لاکانی، مطالعات زنان، نشانه شناسی شعر (رویکرد ریفاتر)، پسامدرنیسم، مطالعات فرهنگی، نشانه شناسی (رویکرد سوسور، پرْس و بارت)، نظریه ی دریافت و نقد واکنش خواننده.
کتاب نظریه و نقد ادبی
سمت
حسین پاینده
