هانا آرنت، زاده ی 14 اکتبر 1906 و درگذشته ی 4 دسامبر 1975، فیلسوف و تاریخ نگار آلمانی-آمریکایی بود.آرنت در لیندن واقع در نزدیکی هانوفر و در یک خانواده ی مرفه یهودی به دنیا آمد. او پس از پایان دوره ی دبیرستان، در 18 سالگی وارد دانشگاه ماربورگ شد و تحصیل خود را در رشته های فلسفه، ادبیات یونان و الهیات مسیحی آغاز کرد ولی پس از مدتی، درس و تحصیل را رها کرد و به دانشگاه هایدلبرگ رفت. آرنت که از دوران تحصیل در دانشگاه هایدلبرگ به بعد به یکی از بانفوذترین و خوش فکرترین رهبران چپ آلمان بدل شده بود، از مخالفان سرسخت نازی ها و از مدافعان شوراهای انقلابی چپ بود. او در سال 1929 به برلین رفت و نخستین کتاب خود را منتشر کرد.آرنت سال ها در دانشگاه های ایالات متحده در رشته ی تئوری سیاسی تدریس کرد و از چندین کشور، ده ها دکترای افتخاری گرفت. او همچنین، جایزه ی آلمانی زبان لسینگ و فروید را نیز از آن خود کرد.
او یکی از یهودیانی است که توانستهاست از جریان هولوکاست جان سالم به در ببرد و به ایالات متحده مهاجرت کند. زمینهٔ فلسفه و آثار او حول موضوعاتی همچون دموکراسی مستقیم یا اقتدارگرایی و تمامیتخواهی حکومتهای استبدادی است.
درخشان و مضطرب کننده
عمیق . . این کتاب قطعا ذهن ما را به هم زده و وجدان ما را به دردسر خواهد انداخت
این کتاب با بزرگترین مشکل زمان ما سروکار دارد. . . مشکل انسان در یک سیستم توتالیتر مدرن.
عنی آقای هاوزنر واقعا باور داشت که اگر دادگاه نورنبرگ آیشمن را در جایگاه متهم نشانده بود، توجه بیشتری به سرنوشت یهودیان نشان می داد؟ ابدا. او هم مانند تقریبا هرکس دیگری در اسرائیل، باور داشت که فقط یک دادگاه یهودی می تواند عدالت را در حق یهودیان جاری کند و این وظیفهٔ یهودیان است که به قضاوت دشمنانشان بنشینند. به همین دلیل، حتی یک اشارهٔ کوچک به تشکیل دادگاه بین المللی برای محاکمهٔ آیشمن، نه بابت جنایت «علیه مردم یهود»، بلکه بابت جنایت علیه بشریت که بر پیکرهٔ مردم یهود ارتکاب یافته است، در اسرائیل با مخالفت تقریبا همگانی روبه رو می شد. آن لاف عجیب «ما قائل به هیچ نوع تفکیک قومیتی نیستیم» هم از همین جا می آید، که البته در اسرائیل چندان عجیب به نظر نمی رسید، اینجا قواعد شرع خاخامی بر احوال شخصیه {و نسب} شهروندان یهودی حاکم است و در نتیجه هیچ یهودی ای نمی تواند با یک غیریهودی ازدواج کند؛ ازدواجی که خارج از اسرائیل منعقد شده به رسمیت شناخته می شود، اما فرزندان حاصل از ازدواج های مختلط، قانونا حرام زاده اند (فرزندان والدین یهودی که خارج از ازدواج متولد شوند مشروع هستند)، و اگر کسی مادر غیریهودی داشته باشد، نه می توان با او ازدواج کرد و نه اجازهٔ دفن او را می دهند.
(فیلیپ گیلون۳۰ اخیرا در نشریهٔ جبههٔ یهود۳۱ نوشت: «استدلالی که علیه ازدواج مدنی وجود دارد این است که در میان خاندان اسرائیل رخنه می افکند و یهودیان این کشور را از یهودیان دیاسپورا جدا می اندازد»). حالْ علتش هرچه که بود، بی شک ساده لوحی دادستان در محکوم کردن قانون ننگین نورنبرگ (مصوب ۱۹۳۵)، همان قانون نازی که ازدواج مختلط و رابطهٔ جنسی میان یهودیان و آلمانی ها را ممنوع می کرد، شگفت انگیز بود. خبرنگاران آگاه تر، کاملا به این وضع کنایه آمیز واقف بودند اما در گزارش های خود به آن اشاره نمی کردند. گمان می کردند حالا وقتش نیست به یهودیان بگوییم قوانین و نهادهای کشور خودشان چه اشکالاتی دارد.
مطالعه ی فلسفه به منظور درک چگونگی تکامل ذهن و اندیشه ی بشر در طول زمان، اهمیت بسیاری دارد
سلام ماشاالله دادخدایی کتاب آیشمن در اورشلیم عالیه
کتابی بسیار فوق العاده و غنی با ترجمه ای روان و عالی
کتاب بسیار ارزشمندی که نگاهی جدید و نسبتا بیطرف به "مسئله یهود و راه حل نهایی" دارد. آیشمن فردی بسیار معمولی در نظام بروکراتیک غیرمعمولی است. به هیچ عنوان هیولا نیست و نمیتوان گفت که شر وجودی او شر بسیار خطرناک و اهریمنی است. بالعکس، آیشمن هیچ وقت حتی یهودستیز هم نبوده و هیچگونه نفرتی از هیچ قومی نداشته و صرفا به دنبال منافع شخصی خودش در نظام بروکراتیک بوده و حتی حامی ایدئولوژی هم نبوده. به خاطر همین قضیه ای که ما انسان هم با آن طرف هستیم نه خود شر بلکه ابتذال شر است. این ویژگی مبتذل بودن شر باعث میشود که هر کس دیگری هم اگر در آن سیستم بروکراتیک فاسد قرار میگرفت دست به همچین کارهایی میزد. خانم آرنت همچنین ایراداتی را هم به دادگاه اورشلیم وارد میکند و میگوید که هدف غایی دادگاه باید برقراری عدالت باشد نه راه انداختن شو تبلیغاتی در جهت مشروعیت بخشیدن به پروپاگاندای صهیونیسم اسرائیل. در کل کتاب واقعا ارزشمندی بود و به کسانی که به دنبال دیدگاه نسبتا نو و زاویه دید متفاوت به مسئله هستند توصیه میکنم بخونن حتما. ترجمه هم بسیار روان و عالی بود.
مسئولیت، با زیر و بَمهای آن، مضمونی است که در این اثر و سراسر حیات و آثار آرنت جاریست.او قویاً فکر گناه جمعی را رد میکند، چرا که فکر گناه جمعی، تمایز بین کسانی را که حقیقتاً مسئول و مرتکب قتل شده و گناهکارند و کسانی که بطور تلویحی رژیم را حمایت میکنند را مخدوش میکند.(( آن جا که همه گناهکارند، هیچکس را نمیتوان در تحلیل نهایی مورد قضاوت قرار داد)) محاکمه آیشمن به سوالات بیشتری درباره موضوع مسئولیت دامن زد.آرنت معذوریتهای موجود در دفاعیات آیشمن را رد میکند و به باد انتقاد میگیرد (اینکه او فقط به دستورات عمل میکرده است، اینکه او وظیفه خود را به عنوان افسر اس اس انجام میداده است، و اینکه او مهره ای از ماشین غول آسای یک نظام بروکراتیک بیش نبوده است.آرنت همچنین معترض این فکر غلط بود که آیشمن را به تنهایی مسئول راه حل نهایی بداند و به اصطلاح، تمامی کاسه و کوزهها را بر سر وی بشکند.(آنطور که اسرائیلیها سعی در القای آن داشتند)__ بخش هایی از کتاب "چرا هانا آرنت را راید امروز خواند، نوشتهی ریچارد.جی.برنشتاین، ترجمه یِ حمید قانعی، انتشارات آشیان، صفحه ۱۴۰
به اعتقاد من ترجمهی کتاب مناسب لحن اصلی نویسنده بوده و از بابت ارائهی اطلاعات تاریخی این کتاب را شایان ارزش زیادی میدانم. حین مطالعهی کتاب بتدریج حالت گزارشگونهی آن تغییر یافته و خود را رد دادگاه آیشمن مجسم میکنید. پایانبندی کتاب یکی از زیباترین پایانهایی بود که تاکنون دیده بودم.
متن کتاب که نیازمند تعریف نیست؛ اما ترجمه خستهکننده، خشک و غیرحرفه ای است.
بهنام میگه ترجمه خوب بوده ولی تو میگی خسته کننده , خشک و غیرحرفه ای ؟!
ترجمه از نظر من هم که کتاب رو با دقت خوندم خوب بود.
کتاب جالبی بود ترجمه خانوم شمس هم خیلی خوب بود
عالی عالی عالی خیلی خوبه
"ابتذال شر" خود این عبارت یه دنیا حرف برای گفتن داره.... بعد از خوندن این کتاب احساس کردم چیزی به من افزوده شده و به گمانم این بزرگترین رسالت یک کتابه. ارزش خوندن داشت و توصیه میشه. خوشحالم که با ترجمهی خوب خانم شمس چاپ شد:)
در این کتابِ فلسفی، آرنت با بررسیِ پرونده یِ آدولف آیشمن (که مسئول "بخش امور مربوط به یهودیان" در "اداره امنیت رایش" بودودستورفرستادنِ بسیاری از یهودیان به کورههای آدم سوزی را صادر میکرد) به مفهوم "تقصیر جمعی" و خطر بنیادینِ این ایده که اگر تقصیر جمعی با مسئولیتِ جمعی همراه نباشد به معنای آن است که انگار هیچ کَس تقصیری ندارد (و این یعنی عادی سازیِ شرارت از طریق ابتذال مفهوم شر) میپردازد.
یکی از تاثیرگذارترین کتابهایی که خوانده ام. تجربه خواندنش لذت بخش و در عین حال سهمگین بود. کتاب، متن پخته و فشرده و در عین حال روانی دارد. ترجمه استادانه و دقیق خانم شمس و چاپ با کیفیت نشر برج بر لذت خواندن میافزاید.
119000 تومان هم شد قیمت ؟! 115000 یا 120000 تومان قیمت گذاری میکرد
کتاب آیشمن در اورشلیم برخلاف آثار دیگر نویسنده، کتابی تاریخی است که در خلال مطالب آن میتوان تاریخ هولوکاست را مرور کرد و همچنین به شناخت درستی از رژیم نازی رسید. رژیمی که با بهرهبرداری از روشهای مختلف افراد عادی را به یک جنایتکار تبدیل میکند. در این رژیم، فرد – مانند آیشمن – لزوماً شرور نیست و حتی میتوان گفت احتیاج ندارد شرور باشد، بلکه ساختار بوروکراتیک باعث و بانی ایجاد شر میشود و فرد صرفاً با حضور در چنین چرخهای و پیروی از دستورات به یک جنایتکار تبدیل میشود.
مدیر محترم سایت سلام .چرا قیمت شومیز از کالینگور گران تره ؟
سلام و وقت به خیر. جلد سخت کتاب موجود است و جلد شومیز پس از تجدید چاپ افزایش قیمت داشته است.
ترجمه ضعیف
جلد شومیز از جلد سخت بهتر و مرغوب تره . جلد سخت خوبی نداره
مدیر محترم سایت هر دو مورد 376 صفحه هستند فقط جلدهاشون فرق میکنه لطفأ اصلاح کنید
سلام و وقت به خیر. متشکریم از تذکر شما. اصلاح شد
سلام . چرا یکی ۳۰۴ صفحس یکی ۳۷۶ تا؟
هولوکاست واقعی رو در کتاب قحطی بزرگ محمدقلی مجد بخونید
هولوکاست غیرواقعی ندارد ... به لحاظِ تاریخی "هولوکاست" به کشتارِ دستهجمعی و نسلکشیِ نزدیک به شش میلیون یهودیِ اروپایی بر پایه یِ نژاد،مذهب و ملیت در طی جنگ جهانی دوم به دست آلمان نازی و در اردوگاههای مرگِ آنها اطلاق میشود.در معنایِ عامِ آن هم، هرگونه کشتار یا سربه نیست کردنِ قهریِ هدفمندِ گروهی از اقوام ، ملیتها یا نژادها توسط حکومتها یا دولتها "نسل کشی" گفته میشود. با این حساب، کشتار ارامنه توسط ترکهای عثمانی و یا کشتار مسلمانان بوسنیایی توسط صربها "نسل کشی" گفته میشود ولی کشتارِ زندانیانِ سیاسی در دههی ۶۰ در زندانهای جمهوری اسلامی نسل کشی نیست بلکه "جنایت علیه بشریت" میباشد.
آنچه در قحطیِ فراگیرِ ایران در زمان جنگ جهانی اول رخ به هیچ عنوان نسل کشی نبود. چون اولاً هدفمند و سازمان یافته، حکومت یا دولتی خاص اقدام به کشتار و یا سربه نیست کردنِ گروهِ خاصی از اقوام ایرانی ننمود و دوماً با وجود تلاشهای نویسندهی کتاب برای برجستهکردن نقش انگلیسیها در قحطی ایران، هیچ گونه گزارشی از غارتگریِ نیروهایِ انگلیسی در ایران وجود ندارد. در همین کتاب که اشاره کردید در صفحهی ۱۰۷ به این موضوع اشاره میکند
نوبادی که جرعت نوشتن اسمتم نداری تو دهه شصت جز اینکه مفسدین فی الارض تاوان فسادشون رو پس دادن، واقعه دیگری روی نداده.
خطاب به نوبادی مارتین هنری داناهو که خودش انگلیسی هستش به صورت مستند اون۲ سال رو روایت کرده عجیبه تو از ایران به عنوان یه ایرانی انقدر مبتذل این موضوع کتمان میکنی
آقا کیارش، نوبادی حق داره جرات نکنه و اسمشو فاش نکنه؛ مگه سرش به تنش زیادی کرده؟ مگه از زندگی سیر شده؟ مگه تو جامعه آزادی زندگی میکنه که بتونه بدون نگرانی و با نام واقعی حرفشو و عقیده شو بیان کنه؟
سلام حیف که مترجم مبتدی و غیرحرفه ای دست به ترجمه چنین اثر شاخصی زده است هر چقدر با خودم کلنجار رفتم دیدم ارزش خریدن ندارد ای کاش مترجمین حرفه ای و نه نوآموزان دست به ترجمه چنین اثر مهمی میزدند بهرحال صبر میکنم تا یک مترجم حرفه ای دست به ترجمه این کتاب بزند
ترجمه کاملاً شیوا و روان است
با نظرتون موافقم. بخشی از کتاب رو در طاقچه خوندم، نشخص بود که ترجمه خوبی نیست و به این خاطر منتظر مترجم بهتری هستم.
با نظرتون موافقم. ترجمه دچار نواقص و ضعفهاییست. من هم منتظر ترجمه بهتر هستم.
نوشین احمدی نگاه کن تا الان چاپ 37 کتاب هست منتظر چی میخوای بمونی؟ شما نخر و منتظر بمون و آخرش چاپ 73 مجبور میشی همین ترجمه رو بخری
ترجمه این کتاب(نشر برج) خوب و روان و قابل قبول است.
این کتاب از اون کتابایی بود که بعد از خوندنش یه چیزی به آدم اضافه میشه و ترجمهی نشر برج هم ترجمهی خوبیه. توصیه میشه👌🏻