آسیبشناسی در عرصه دانش به معنای تحلیل و بررسی پدیدهها به منظور ارائه رهنمودها و تجویز تدابیری بر اساس شناخت و معاینه میباشد. این عملی است که جهت بهبود و درمان مسائل اجتماعی و سیاسی صورت میگیرد. آسیبشناسی دانش در عرصه سیاست نیز نقش مهمی دارد. این رویکرد باید جزء دانش سیاسی باشد و باید از پیوند فراموش شده بین دانش و زندگی سیاسی جلوگیری نماید.
در دنیای امروز، ارتباط بین دانش و پژوهش با ارزشها و نیازهای جامعه به چالش کشیده شده و نادیده گرفته شده است. این ایجاد یک شکاف بین دانش سیاسی و واقعیتهای زندگی سیاسی و ارزشهای انسانی میشود. در سیاق دینی و فلسفی سیاست، دانش به عنوان وسیلهای برای بهبود و به حداقل رساندن آسیبها و معایب جامعه باید در نظر گرفته شود. این دیدگاه نیاز به معاینه و تحلیل تجربی و علمی دارد تا آسیبهای اجتماعی شناسایی شود و سپس اقدامات مناسب برای رفع این آسیبها اتخاذ شود. آسیبشناسی به عنوان یک ابزار و مقدمه برای تعیین مسیر بهبود و تغییر، در دانش سیاسی نقش حیاتی ایفا میکند. این تحلیلها و بررسیهای علمی و تجربی باید با تمرکز بر آسیبها و نیازهای اجتماعی صورت گیرد.
کتاب از این جا تا ناکجا