کتاب شرم

شرم، داستان کاوشگر دختر 12 ساله ای که خود نویسنده خواهد شد و تنها خاطره دردناکی که در سراسر او طنین انداز می شود، اینگونه شروع می شود: «پدرم سعی کرد مادرم را در یک روز یکشنبه در ماه ژوئن، در اوایل بعد از ظهر بکشد."

آنی ارنو با صدای غنی عاطفی داستان‌های بزرگ و نگاه تحلیلی و تیز الماسگون یک دانشمند، بازتابی قدرتمند در مورد تجربه و قدرت حافظه خشونت‌آمیز برای تحمل زمان و تعیین مسیر زندگی ارائه می‌دهد. آخرین کتاب ارنو، بیرونی‌ها، مجموعه‌ای از مشاهدات دقیق برگرفته از برخوردهای ناشناس و لحظه‌ای بود، اما اکنون، ارنو به دوران کودکی فرانسوی‌اش، دنیای رمان‌های زندگی‌نامه‌اش «پاک‌شده»، «داستان یک زن» و «مردی» برنده جایزه رنودو بازگشته است.

در هر یک از آن کتاب ها، ارنو مسخ خود را از فرزند والدین خرده بورژوای خود به زن جوانی که از دست آنها خجالت زده بود به تصویر کشید. در اینجا، او این تحول را تا 15 ژوئن 1952 ردیابی می کند، روزی که "پدر من سعی کرد مادرم را بکشد." نویسنده دیگری ممکن است به طور بی پایان در مورد اهمیت شخصی این رویداد فکر کند، اما ارنو برای آن بسیار خونسرد است. او که بیشتر جزئیات خود رویداد را فراموش کرده است، از ساختن چیزی بالقوه امتناع می ورزد. در عوض، او جزئیات دنیای خارج از رویداد را به یاد می‌آورد و تحقیق می‌کند و رمز پذیرفته‌شده‌ای را که بر زبان، رفتار و حتی آرزوهای یک دختر جوان حاکم است، آشکار می‌کند. ارنو با شفافیتی بی دریغ، خود و خاطراتش را از هرگونه اسطوره تسلی بخش پاک می کند و در این روند، ما را مجبور می کند که با حقایق وحشتناک انسان بودن روبرو شویم.