کتاب نقد بی غش

دکتر صدرالدّین الهی، نویسنده ایرانی، روزنامه‌نگار و استاد روزنامه‌نگاری است. صدرالدّین الهی، در تاریخ ۱۳ آذر سال ۱۳۱۳ شمسی، در تهران، ناحیهٔ ۹ عودلاجان به‌دنیا آمد.[۲] نیاکانش از مدرسین حکمت الهی در دوران خود بودند. از سال آخر دبیرستان (۱۳۳۱) روزنامه‌نگار شد و کار خود را در روزنامهٔ کیهان آغاز کرد. از سنین نوجوانی به کار روزنامه‌نگاری پرداخت و تحصیلات خود را در فرانسه به پایان برد و دیپلم‌های تخصصی دریافت نمود. در سال ۱۳۵۷ برای مطالعات دانشگاهی به «دانشگاه ایالتی سن‌خوزه» و «دانشگاه برکلی» به آمریکا رفت و دیگر به ایران برنگشته است.
صدرالدّین الهی نقش برجسته‌ای در انتشار نشریه کیهان ورزشی داشت.
وی، استاد روزنامه‌نگاری و در کنار مصطفی مصباح‌زاده، داریوش همایون و هوشنگ وزیری از کسانی‌ست که در پیدایش ژورنالیسم مدرن در ایران نقش به‌سزائی داشته‌اند. تحقیق، ترجمه و شعر نیز همواره مورد توجه وی بوده و در کنار حسینقلی مستعان، حمزه سردادور و ذبیح‌الله منصوری از بانیان پاورقی‌نویسی به‌عنوان ژانر مهمّی از ادبیات داستانی در ایران به‌شمار می‌رود.
الهی از بانیان گفت‌وگوهای مطبوعاتی به سبک مدرن با بزرگان فرهنگ و سیاست نیز هست که انتشارشان در سال‌های ۳۰–۵۰ بازتاب گسترده‌ای در جامعهٔ ایران داشته‌است. از آن جمله گفت‌وگو با: محمد معین، پرویز ناتل خانلری، علی‌اکبر دهخدا، سید ضیاءالدین طباطبائی، ساعد مراغه‌ای و …
صدرالدّین الهی با اطلاع از رمز و راز رسوم و آداب و سنّت‌های ایرانیان در آثار خود از نکته‌ها و ظرائف گفته‌ها و سروده‌های شاعران ایرانی بهره می‌برد و در فصول کتاب‌هایش، هرگاه که مناسبتی دست دهد، به‌کار می‌برد.
الهی گزارش‌نویس برجسته‌ای نیز به‌شمار می‌رود و گزارش‌هایش از جنگ استقلال الجزایر نمونه‌ای از آن هستند. او برای تهیهٔ این گزارش‌ها ۲۷ بار خود را به الجزایر رساند و بارها جان خویش را به خطر انداخت. او را در این زمینه با عبدالرحمان فرامرزی مقایسه می‌کنند.
تا زمانی که با محافل مطبوعاتی و اهالی خانهٔ مطبوعات نشست و برخاست شخصی و کاری داشت، معلم این حرفه هم بود و زمانی که برای تدریس روزنامه‌نگاری به دانشکدهٔ علوم ارتباطات دعوت شد، استاد این رشته در تمام شاخه‌هایش شد و در صدر همهٔ شاخه‌ها «گزارش‌نویسی».