1. خانه
  2. /
  3. کتاب اگر بیل استریت زبان داشت

کتاب اگر بیل استریت زبان داشت

3.7 از 1 رأی

کتاب اگر بیل استریت زبان داشت

If Beale Street Could Talk
انتشارات: معین
ناموجود
12000
معرفی کتاب اگر بیل استریت زبان داشت
در گزارشی از زندان های آمریکا جیمز بالدوین در نیویورک متولد شد و در هارلم ( محله سیاهان ) پرورش یافت. پدرش کشیش محل بود. سه کتاب نخست خود را با این عناوین: برو داستان را برای کوه تعریف کن، یادداشت های یک پسرک بومی، و اتاق جووانی، در احوالی نوشت که در اروپا به حال تبعید بسر می برد. چون به آمریکا بازگشت با انتشار مجموعه مقالاتی درخشان به عنوان کسی نام مرا نمی داند، و دو کتاب پرفروش با نام های کشور دیگر، و دفعه بعد حریق به شهرت و محبوبیت بسیار دست یافت.
درباره جیمز بالدوین
درباره جیمز بالدوین
جیمز آرتور بالدوین (James Arthur Baldwin) (زادهٔ ۲ اوت ۱۹۲۴ در نیویورک — درگذشتهٔ ۱ دسامبر ۱۹۸۷ در سن-پل-دو-ونس، فرانسه)، رمان‌نویس، مقاله‌نویس و نمایش‌نامه‌نویس آمریکایی بود که برای علاقه و فصاحتش در موضوع نژاد در آمریکا، به چهره‌ای مهم در آمریکا و اروپای غربی در اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی تبدیل شد. جیمز بالدوین، در گتوی سیاه‌پوستان هارلم نیویورک و در فقر بزرگ شد. او، نه خواهر و برادر کوچک‌تر از خود داشت. از ۱۴ تا ۱۶ سالگی، در ساعات پس از مدرسه، به عنوان کشیش در کلیسایی کوچک به فعالیت می‌پرداخت. بالدوین بعدها در نخستین رمانش برو به کوه‌ها بگویش (۱۹۵۳) و در نمایش‌نامه‌ای به نام کنج استجابت دربارهٔ آن دوران نوشت.
پس از پایان دبیرستان مدتی به انجام کارهایی با درآمد پایین پرداخت. او در آن زمان به خودآموزی و آموختن ادبیات در محله گرینویچ ویلج نیویورک نیز مشغول بود. در ۱۹۴۸ آمریکا را به مدت هشت سال ترک کرد و به پاریس رفت. اتاق جووانی (۱۹۵۶) دومین رمان او بود که داستانش با موضوعی همجنس‌گرایانه دربارهٔ مرد آمریکایی سفیدپوستی و عشق همزمان او به یک زن و یک مرد در پاریس است. او بین این دو رمان مجموعه‌ای از مقاله‌هایش را با عنوان یادداشت‌های پسری بومی (۱۹۵۵) منتشر کرد.
بالدوین در ۱۹۵۷ به آمریکا بازگشت و به فعالیت در زمینه حقوق مدنی پرداخت که در آن زمان جامعه را درگیر کرده بود. وی کتاب هیچ‌کس نام من را نمی‌داند (۱۹۶۱) را منتشر کرد که مجموعه‌ای از مقاله‌های او دربارهٔ روابط سیاه و سفید بود. در سال ۱۹۶۲ رمان کشوری دیگر را منتشر کرد که در آن به مسائل نژادی و جنسی پرداخت.
مجلهٔ نیویورکر در ۱۷ نوامبر ۱۹۶۲ مقاله‌ای بلند از بالدوین دربارهٔ جنبش تجزیه‌طلبانهٔ مسلمانان سیاه‌پوست و دیگر جنبه‌های مبارزه حقوق مدنی منتشر کرد. این مقاله به صورت کتابی با نام آتش بعدی (۱۹۶۳) چاپ شد و به فروش بالایی دست یافت. در ۱۹۶۴ نمایش‌نامه مرثیه‌ای برای آقای چارلی او دربارهٔ ظلم نژادپرستانه در برادوی اجرا شد که نقدهای مثبت و منفی دریافت کرد.
اگرچه بالدوین تا پایان زندگی به نوشتن ادامه داد، اما هیچ‌یک از کتاب‌های دیگر او موفقیت و محبوبیت آثار اولیه‌اش را کسب نکردند. مجموعه داستان‌های کوتاه دیدار آن مرد (۱۹۶۵)، رمان‌های اگر خیابان بیل می‌توانست حرف بزند (۱۹۷۴)، درست بالای سر من (۱۹۷۹)، قیمت بلیت (۱۹۸۵) از آثار دیگر او هستند.
دسته بندی های کتاب اگر بیل استریت زبان داشت
مقالات مرتبط با کتاب اگر بیل استریت زبان داشت
نگاهی به دوستی های میان نویسندگان بزرگ
نگاهی به دوستی های میان نویسندگان بزرگ
ادامه مقاله
برترین رمان های نخست نویسندگان برجسته
برترین رمان های نخست نویسندگان برجسته

آثاری که شروع کننده ی مسیرهای حرفه ایِ درخشانی بودند و در برخی موارد، یک شَبه خالق خود را به شهرت رسانده اند.

اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب اگر بیل استریت زبان داشت" ثبت می‌کند