اندرونی یک امامزاده. ضریح مشبک امامزاده در انتها. جلوی ضریح، یعنی محل زیارت زائران و آمد و شدشان، مفروش و دیوارهای دو سو گچی است، با دو در، در دو سوی چپ و راست. روی دیوارها پارچه های ادعیه نوشته و تصاویری مناسب مکان نصب است. در سوی راست، میزی پایه کوتاه دیده می شود که روی آن شش قاب عکس قرار دارد، قاب عکس هایی با روبان سیاه بر گوشه ی هر کدام به این معنی که حبیب الله، محرم، حجت، جلال الدین، غفور و داود، که عکسشان در این قاب ها است، همگی زنده نیستند. دو شمعدان نیز روی میز است. یک سوم جلوی صحنه، کوچه ی مقابل امامزاده است ولی دری دیده نمی شود و فقط سردری هست که بالای آن تابلوی کاشی کاری شده ای نصب است با این نوشته: بقعه ی مبارکه ی حضرت شاهزاده حسین علیه السلام.