در ابتدای تولد تا 8 ماهگی نوزاد قادر به کنترل خشم نیست، اما از حدود 8 ماهگی که من (ego) شکل می گیرد: خشم توسط من انسان قابل کنترل می شود. مدیریت خشم در دو مرحله دچار مشکل می شود: 1. مرحله ی تولید خشم، 2. مرحله ی ابراز خشم. در دو دسته افراد تولید خشم بیش تر از حد واقعیت رخ می دهد. یک عده افرادی که در دوران کودکی زیاد ناکامی کشیده اند و دسته ی دیگر افرادی که در کودکی ناکام نشده اند و من آن ها مجهز به ابزار تحمل ناکامی نیست. ابراز خشم چهار مرحله دارد، از بدوی ترین روش تا فرهیخته ترین روش، بدوی ترین روش کتک کاری است که در حیوانات هم وجود دارد. یک مرحله بالاتر فحش و ناسزا و تحقیر و توهین است. مرحله ی سوم قهر و سکوت است و فرهیخته ترین روش گفت وگو و ایجاد دیالوگ است. هرچه روان رشد یافته تر باشد از روش اول به سمت روش چهارم میل پیدا می کند. چه طور می توانید خشم خود را مدیریت کنید؟ مدیریت خشم به معنای تحمل خشم یا فرو خوردن آن نیست. هرگز نباید خشم را فرو خورد، چون منبع انواع بیماری ها می شود، چه جسمی و چه روانی. مدیریت خشم بدین معناست که اولا خشم به اندازه ی واقعیت رخ داده باشد و ثانیا درست و فرهیخته ابراز شود تا انفجار و نابودی به وجود نیاورد و تبدیل به یک نیروی مخرب در روان نشود، چه برای خود فرد چه برای مخاطب. چگونه این خشم قابل کنترل می شود؟
واقعاً کتاب جالب و حاوی اطلاعات مفیدی است. متن خوانا و روانی هم دارد.