کتاب پارناسوسی روی چرخ

این رمان ظرافت های معنوی فروانی دارد ولی آنچه در نگاه نخست برای خواننده حاصل می شود، این است که نویسنده در این اثر توانسته است که با نگارشی زنده و پویا حالات درونی و برونی را بسیار ساده، شیرین و روان به تصویر بکشد، خصوصیتی که باعث می شود خواننده خود را در متن و بطن داستان حس کند و در فرازوفرود ماجراهای متنوع و متعدد خود را جدای از آن نداند. علاوه بر این، در پس زبان آرام و رام نویسنده، جوش وخروش پرشکوهی موج می زند تا غبار از مسیر تماشای زندگی بزداید و یادآور شود که هدف از بودن، زندگانیست نه زنده مانی و درواقع زندگانی، دیدن است نه بازشناختن خودکار و ناخودآگاه؛ بنابراین نویسنده به حکم این که انسان رهروی است که با پیمودن، راه می سازد و پیش می ر ود، خواننده را به سفر دعوت می کند تا زوایا و خفایای فرصت سبز حیات را زندگی کند و …