1. خانه
  2. /
  3. کتاب تابوت تهی

کتاب تابوت تهی

5 از 1 رأی

کتاب تابوت تهی

The Last Days of El Comandante
٪15
220000
187000
معرفی کتاب تابوت تهی
جمعی گرد تابوت تهی یکی از رهبران کاریزماتیک جهان بی هدف می چرخند: نه پس می روند و نه پیش و آن ها که خودشان را از این ازدحام پر تشنج سرخ پوشان سرگردان به در برده اند، به سمت ناکجا آباد می روند. «بئاتریس» همیشه می گفت که فقط یک راه برای حل مشکلات ونزوئلا وجود دارد. نوک انگشتش را می گذاشت وسط پیشانی اش و حکم می کرد: یک گلوله. فقط یک گلوله این جا. به نظرش بزرگ ترین اشتباه تاریخ معاصر این بود که «چاوز» به موقع کشته نشده بود. می گفت این اشتباهات فقط این طور جبران می شود و با نوک انگشت به آرامی روی پیشانی اش می زد. اما بعد از دو کودتای ناموفق در 1992 و 2002 بود که چاوز در سرزمین نمادها آرام آرام به اسطوره تبدیل شد و...
درباره آلبرتو بارراتیسکا
درباره آلبرتو بارراتیسکا
آلبرتو بارراتیسکا، زاده ی 18 فوریه ی 1960، نویسنده ای ونزوئلایی است. بارراتیسکا در کاراکاس به دنیا آمد. او دانش آموخته ی دانشگاه مرکزی ونزوئلا است و اکنون در دپارتمان ادبیات همین دانشگاه، به تدریس مشغول است. او چهار رمان، یک مجموعه ی شعر و سه کتاب تاریخی نوشته است.
نظر کاربران در مورد "کتاب تابوت تهی"
2 نظر تا این لحظه ثبت شده است

داستانی سرراست و خوش خوان.با ترجمه‌ی روان. توصیه می‌شود.

1402/04/18 | توسطعلی خوشدل
2
|

داستان از جایی شروع می‌شود که چاوز اعلام می‌کند دچار بیماری سرطان است و با مرگ چاوز خاتمه می‌یابد. اما آیا واقعا داستان تمام شده یا بیماری چاوز به جامعه‌اش سرایت کرده است ؟ آیا خود چاوز تبدیل به غده‌ای سرطانی شده، به آهستگی ریشه دوانده و به اصطلاح متاستاز کرده و سرانجام، بیمار را، کشورش را، به فنا داده است؟ رهبران کاریزماتیک چه دارند؟ نگاه فقرا و مردم ستمدیده ونزوئلا به چاوز چگونه است؟ چرا دوستش می‌دارند؟ چاوز با تبدیل کردن خودش به قهرمانی اسطوره‌ای چه بر سر ونزوئلا آورده؟ آن‌چه از دریچه دوربین و یا از طریق دنیای مجازی به خورد مردم داده می‌شود چقدر با واقعیت متفاوت است؟ این‌ها چیزهایی است که تیسکا نه با زبانی خشک بلکه با زبان داستان، بدون به کاربردن واژه‌های ثقیل سیاسی، و از خلال اتفاقاتی که برای شخصیت‌های داستان می‌افتد و در لابه‌لای گفت وگوهای آن‌ها برای ما بازگو می‌کند. وصدالبته، با وجود اینکه شخصا مخالف سیاست‌های چاوز است، هیچ شخص و تفکری را در داستانش قضاوت نمی‌کند بلکه می‌کوشد تا چاوز و سیاست ایش را از منظری دیگر ببیند.

1401/06/30 | توسطسروش کاکاوند
5
|