هولاکراسی یک روش مدیریت غیرمتمرکز و حاکمیت سازمانی است که مدعی توزیع اختیارات و تصمیم‌گیری از طریق هولاری تیم‌های خودسازمان‌دهنده است نه اینکه در سلسله مراتب مدیریتی قرار گیرد. هولاکراسی توسط سازمان های انتفاعی و غیرانتفاعی در چندین کشور پذیرفته شده است. این می تواند به عنوان یک حرکت بزرگتر در طراحی سازمانی برای مقابله با محیط های اجتماعی پیچیده تلقی شود که میزان شفافیت، اثربخشی و چابکی بیشتری را نوید می دهد. این اصطلاح برای اولین بار به شکل صفت هولوکراتیک در کتابی از کالج پاتافیزیک در می 1957 چاپ شده است. برایان رابرتسون نویسنده کتاب "هولاکراسی"، بنیانگذار ترنری، بهترین شیوه های شرکت را به یک سیستم سازمانی تقطیر کرد که در سال 2007 به نام هولاکراسی شناخته شد. رابرتسون بعدا "قانون اساسی هولاکراسی" را توسعه داد که اصول و شیوه های اصلی سیستم را بیان می کند. در سال 2011، او یک مانیفست از هولاکراسی را منتشر کرد که بعدا در ژوئن 2015 با عنوان کتاب هولاکراسی: سیستم مدیریت جدید برای جهانی در حال تغییر به سرعت توسعه یافت، که جزئیات و اقدامات او را توضیح می دهد
کتاب هولاکراسی
دنیای اقتصاد
برایان جی رابرتسون
