کتاب محفل فیلسوفان خاموش

نورا کی یازده ساله کتاب «دنیای سوفی» اثر جوستین گاردر را به عنوان هدیه تولد دریافت کرد و در آن درباره نظریه ایده های افلاطون خواند. یک مشکل مخصوصا او را به خود مشغول کرد: در مورد ایده افلاطونی دایناسور چطور؟ ایده ها بی زمان هستند و نمی توانند بمیرند. با این حال دایناسورها در سنین پیش منقرض شدند. آیا ایده دایناسور همچنان وجود دارد؟ آیا حتی ممکن است دنیای مادی یک رویا باشد و زمان یک توهم؟ علاوه بر این، آیا چیزی به نام اختیار وجود دارد یا همه چیز از پیش تعیین شده است؟ آیا روح جاودانه است؟ آیا حیوانات هوشیاری دارند؟ آیا جهان بی نهایت است؟ آیا چیزی به نام حقیقت عینی وجود دارد؟ آیا خدا وجود دارد و چرا شر در جهان وجود دارد؟

اینها برخی از سوالات نورا هستند که باعث مکاتبه او با ویتوریو هوسله، فیلسوف حرفه ای، که یک فانتزی فلسفی شگفت انگیز را ابداع می کند، شد. او با الهام گرفتن از فیلم انجمن شاعران مرده، مکانی را ایجاد می کند که فیلسوفان بزرگ دوران باستان و جانشینان مدرن آنها می توانند همه با هم ملاقات کنند. آنها در "کافه مردگان اما فیلسوفان همیشه جوان" جمع می شوند و در مورد نامه های نورا - پارمنیدس و سقراط، دکارت و هابز (که نورا اصلا آنها را دوست ندارد)، "مک" (ماکیاولی) و کانت، "فیلسوف حامی نورا" بحث می کنند.. جرقه‌ها گهگاه به پرواز در می‌آیند، زیرا متفکران بزرگ به طور مکرر با هم درگیر می‌شوند - جای تعجب نیست، زیرا استدلال‌های متضاد از کل تاریخ فلسفه با یکدیگر برخورد می‌کنند.

نامه های نورا هوشمندانه هستند، هرگز زودرس نیستند و همیشه تخیلی هستند. ویتوریو هسل پاسخ‌هایی را ارائه می‌دهد که سرگرم‌کننده هستند، اما همچنان انتقادی هستند، و او به وضوح نگران این است که که کودک را دست کم نگیرد. او در پس‌گفتار خود درباره‌ی فلسفه کودکان و فلسفه با کودکان، نقشی را که فلسفه می‌تواند در تربیت کودکان ایفا کند، ترسیم می‌کند. نامه نگاری با نورا، رد و بدل نامه معتبر بین ژانویه 1994 و ژانویه 1996، سند دوست داشتنی دوستی فلسفی بین یک بزرگسال و یک کودک است.

محفل فیلسوفان خاموش به طور گسترده ترجمه شده است و اکنون برای اولین بار به زبان فارسی ظاهر می شود.