هستی ادبیات بر پایه واژگان است اما درام از زبان گفتار پدید می آید. اصولی که ساختار زبان درام را شکل می دهند عبارتند از ایجاز، وضوح و انسجام. زبان در درام، سبک خاصی از بیان است که دارای موقعیتی کلیدی بوده و مهم ترین ابزار ارتباط روی صحنه است که هم به شخصیت های نمایشی مرتبط می شود و هم به بازی. گفتار دراماتیک با حالات چهره و حرکات بدن شخصیت تکمیل می شود و شخصیت ها به واسطه ی انتخاب کلمات و سبک خود، جان می گیرند. زبان می تواند، به استثنای حالات چهره، نورپردازی و دکوراسیون، جایگزین سایر نشانه های صحنه شود و همچنین نماینده ی زمان و مکان باشد. زبان دراماتیک از نظر پیچیدگی و زیبا شناسایی، راه خود را از زبان روزمره جدا می کند و به عنوان زبان اجرایی توصیف می شود. از آن جا که هدف دیالوگ های دراماتیک این است که مخاطب آن ها را بشنود و تحت تاثیر قرار بگیرد، شناخت گفتار دراماتیک از منظر معنا شناختی و زبان شناسی اهمیت پیدا می کند.
کتاب زبان درام
