کتاب نا انسانی

کتاب «ناانسانی: تأملاتی درباب فلسفۀ زمان» اثر ژان فرانسوا لیوتار، به مفهوم پست مدرنیته و پیامدهای آن برای تجربه انسانی می پردازد. این کتاب که در سال 1991 منتشر شد، تبدیل به اثری بسیار تأثیرگذار در گفتمان فلسفی، به ویژه در حوزۀ گذار از مدرنیته به پست مدرنیته، گردید. لیوتار، فیلسوف فرانسوی، به‌خاطر آثارش درباره پست مدرنیسم شناخته می‌شود و کتاب «ناانسانی» وی نشان‌دهنده درگیری عمیق او با مضامین زمان، حافظه و شرایط انسانی است. کتاب با تفکر در رابطه بین ذهن و بدن با مقاله «آیا اندیشه می تواند بدون بدن ادامه یابد؟» آغاز می شود. لیوتار این سوال را مطرح می‌کند که آیا اندیشه می‌تواند مستقل از بدن وجود داشته باشد و درک سنتی از ارتباط ذهن و بدن را نقد می کند. سپس لیوتار در «بازنویسی مدرنیته» به بررسی چگونگی بازتفسیر مدرنیته در بستر پست مدرنیته می پردازد. او ایده پیشرفت را نقد می کند و مسیر خطی تاریخ را که اغلب با در دوران مدرنیته مطرح می شد را زیر سوال می برد. در عوض، لیوتار دیدگاه چندپاره‌تر و کثرت‌گرایانه‌تر از تاریخ را پیشنهاد می‌کند، دیدگاهی که به کثرت روایت‌ها و تجربیاتی که درک ما از جهان را شکل می‌دهند، اعتبار می بخشد. مقالۀ بعدی، «ماده و زمان» به کنکاش متقابل وجود مادی و مفهوم زمان می پردازد. لیوتار به بررسی چگونگی شکل دادن این عناصر به تجربه انسانی، به ویژه در زمینه خلق هنری می پردازد. او از آثار فیلسوفان تأثیرگذار مانند کانت و هایدگر و همچنین هنرمندان مدرنیست و پست مدرنیستی مانند سزان و دبوسی برای طرح مباحث خود بهره گرفته است. مقالۀ «یک آن» به مفهوم لحظه و اهمیت یک آن در دنیای پست مدرن می پردازد. لیوتار بررسی می کند که چگونه لحظات تحقق ناگهانی در یک آن زمانی درک متعارف ما از زمان به عنوان پدیده ای خطی را کنار می زند. در این کتاب مقالات دیگری در موضوعات مختلف زیبایی شناسی نیز قرار گرفته است. نوشته‌های لیوتار در این کتاب برای علاقه مندان به فلسفه، تئوری ادبی و مطالعات فرهنگی ارزشمند و جذاب خواهد بود.