کتاب «تئاتر و کارگردانی» نوشته ژان ژاک روبین، پژوهشی در فرآیند تولید و کارگردانی تئاتر از سال 1880 تا 1980 است که به بررسی تکامل صحنهپردازی تئاتر و روششناسیهای مختلفی میپردازد که تئاتر مدرن را شکل دادهاند. دوره 1880 تا 1980 شاهد ظهور جنبشهای جدید تئاتری و دگرگونی شیوههای صحنهسازی بود. این دوره شامل تأثیر رئالیسم، ناتورالیسم، نمادگرایی و آوانگارد است که هرکدام در تغییرات صحنهپردازی نقش زیادی داشتند. کتاب به ترتیب زمانی ساختاربندی شده است و شامل بحثهایی در مورد شخصیتهای کلیدی، جنبشها و نوآوریهایی است که بر هنر تئاتر تأثیر گذاشتهاند. قابل ذکر است که کتاب شامل تصاویری است تا درک مخاطبان را از مطالب ذکر شده افزایش دهد. این کتاب نقش کارگردانان و طراحان پیشگام صحنه مانند کنستانتین استانیسلاوسکی، برتولت برشت و پیتر بروک را برجسته میکند. روبین در مورد رویکردهای نوآورانه آنها در صحنهسازی و تأثیر آنها بر تئاتر معاصر بحث میکند. او همچنین به بررسی زیربنای نظری صحنهپردازی پرداخته است و مفاهیمی مانند دید کارگردان، ارتباط با نمایشنامه و اجرا و نقش مخاطب را بررسی میکند. بهلحاظ روششناسی او ابتدا به رئالیسم (واقعگرایی) و ناتورالیسم (طبیعتگرایی) پرداخته است. روبین تکنیکهایی را که توسط کارگردانان برای رسیدن به این واقعگرایی استفاده میشود، مانند طراحیهای دقیق صحنه و سبکهای بازیگری ناتورالیستی بررسی میکند. پسازاین، او به بررسی تأثیر نمادگرایی و آوانگارد در صحنهپردازی تئاتر میپردازد. او بحث میکند که چگونه این جنبشها مفاهیم سنتی رئالیسم را به چالش میکشند و شیوههای جدیدی از تفکر درباره فضا، زمان و روایت را در تئاتر ایجاد کردند. روبین در سرتاسر کتاب، مطالعات موردی قابلتوجه را ارائه کرده است و بینشهایی را درباره کاربرد عملی نظریههای صحنهپردازی بیان کرده است. این مطالعات موردی نشان میدهد که چگونه کارگردانان نمایشنامهها را برای خلق نمایشهای منحصربهفرد و بهیادماندنی تفسیر و اقتباس کردهاند. این کتاب به دلیل تحقیقات کامل، تجزیهوتحلیل روشنگر و نگارش واضح و روان مورد تحسین قرار گرفته است و بهطور گسترده در محیطهای دانشگاهی استفاده میشود و منبع ارزشمندی برای دانشجویان، دانشپژوهان و دستاندرکاران تئاتر به حساب میآید.
کتاب تئاتر و کارگردانی