نگارنده در کتاب حاضر، در تعریفی از پسامدرنیست ها می گوید: آنها جهان را به مثابه یک کل به روش متمایزی می بینند و از ایده هایی فلسفی استفاده می کنند که علاوه بر تأیید نوعی زیباشناسی، شرایط فرهنگی پسامدرن «سرمایه داری متأخر» را نیز تحلیل می کنند. نگارنده با استفاده از این تعریف بر آن است دیدگاه های خود شکاکیت های پسامدرنیستی را به چالش بکشد. در واقع او معتقد است که نگرش سیاسی و فلسفی و صورت هنری مدرنیسم به آن اندازه که مورد تأکید اصول پسامدرنیستی است، جسورانه نیستند. در این میان پسامدرنیسم منتقدانی دارد، که معتقدند: آثار پسامدرنیست ها عمدتا نامنسجم، ناشیانه، لذت جویانه و آشوب گرایانه است. در واقع پسامدرنیسم هیچ تمایلی به روایتگری ندارد و بی تردید در مقابل دریافتی مشخص و روشن مقاومت نشان می دهد.
کتاب پسامدرنیسم
علم