دیالکتیک یکی از بن مایه های اساسی بینش فلسفی و تلاش برای درک و نزدیکی به حقیقت است. اگر هراکلیتوس را اولین فیلسوفی بدانیم که از دیالکتیک نام برد، سقراط اولین کسی بود که آن را به سبک خودش در تفکر فلسفی به کار گرفت. به واقع، دیالکتیک سقراطی همان بحث و مناظره ای بود که با مردم به راه می انداخت تا به مقصود حرفش برسد. دیالکتیک در طول تاریخ تفکر فلسفی معانی و تعاریف متعددی پیدا کرده است که بسته به نحله ی فلسفی ای که آن را به کار برده، این تعاریف و معانی متفاوت تر شده اند. البته همه ی این ها در نقطه ای به تعاریف پیشینی این کلمه می رسند و همین می تواند به فهم بهتر آن کمک کند. «پل فولکیه» در کتاب «دیالکتیک» با پیش کشیدن معنای پیشینی و آنچه امروز به آن دیالکتیک می گوییم، به ساده و قابل فهم کردن این مبحث کمک کرده و باعث شده مخاطبان غیرمتخصص در حوزه ی فلسفه هم بتوانند آن را درک کنند. کتاب «دیالکتیک» نوشته ی «پل فولکیه» بحث های مختلفی که در نظریه های فلسفی گوناگون در نزد فیلسوفان قدیم و جدید بوده را پیش می کشد و از درون آن ها، هرآنچه امروز با نام روش دیالکتیکی می شناسیم تشریح می کند.
کتاب دیالکیتک
