آگاهی انسان به دو طریق جهان را برای خود بازنمایی می کند. یکی روش مستقیم است که طی آن انگار شیء در عقل انسان حاضر است، مثل دریافت های محصول درک و حس. روش دیگر، روش غیر مستقیم است که طی آن شیء به هر دلیلی نمی تواند «به کل واقعی» در دسترس درک ما قرار گیرد، مثل خاطرات کودکی، خیال مناظر سیاره ی مریخ، هوش مدارهای گردش الکترون به دور هسته ای اتم و تصورات مربوط به جهان پس از مرگ. در تمام این موارد که غیر مستقیم هستند، شیء غایب به واسطه ی تصویر به معنای عام آن، برای آگاهی ما بازنمایی می شود.
کتاب تخیل نمادین