«زاویه ی دید»، داستان ها را به آثاری جدید تبدیل می کند و نشان می دهد ما به جای نیاز داشتن به مجموعه ای جدید از رویدادها، فقط به شیوه ای جدید برای نگاه کردن به آن ها نیاز داریم.
احمد اخوت به نظرم در فضای ادبیات معاصر ایران لااقل در جستارنویسی یک موهبت محسوب میشود. این کتاب نیز مثل سایر کارهای او مثل خزیدن درون وان آب ولرمی ست که آرام آرام گرمت میکند، میکِشَدت تو و تمام.
واقعا از خیلی رمانها و داستانها بهتر و جالبتره... بررسی عادتهای خاص نویسندگان مختلف...لوازم مورد نیاز نویسندگی...سرگذشت ادیبان مشهور...بسیار عالی✌️👏