کتاب مرد خیابان

هوای خنک شب حالم را جا آورد. هوایی فوق العاده مرطوب که مثل پیراهنی خیس به پوست می چسبید. از ساختمان مجاور گه گاه صدای آواز، خنده، موزیک و به هم خوردن ظرف ها به گوشم می رسید. با احساس دلتنگی به این شب سال نو و شادمانی هایی که برای دیگران می آورد، فکر کردم. شادمانی های ساده ای که خودم را برایش آماده کرده بودم. پشت فرمان اتومبیلم نشستم. چرم صندلی ها سرد، یخ زده و ناخوشایند بود و بوی کائوچوی خیس که در ماشین پیچیده بود حالم را به هم زد، درست مثل اتاقی که در طول شب در آن سیگار زیادی کشیده باشند و صبح روز بعد، در حالی که نخوابیده ایم، وارد آن شویم.