کتاب عاصی

آسمان خیس بود، اتومبیل شاسی بلند مشکی درست روبروی گل فروشی متوقف شد… دختری با بارانی و بوت های بلند چرم مشکی، به نرمی از اتومبیل پایین آمد… کلاه بارانی اش را روی سر کشید، باران یکدست و ریز می بارید. دختر روی پاشنه چرخید، پیاده رو را ازنظر گذراند، کسی نبود… ساعتی خلوت از مشتری بود و باوجود باران خلوت تر. انگار همه مغازه داران آن اطراف ترجیح می دادند باران را از پشت شیشه ببینند، کسی تاب بیرون ایستادن نداشت… دختر با طمأنینه قدم برداشت، از روی جوی آب که حدفاصل خیابان و پیاده رو بود پرید… حالا درست روبروی ویترین بزرگ و زیبای گل فروشی بود. نگاه به آسمان داد، قطرات باران به صورتش هجوم بردند… ریه ها را پر کرد از هوای خیس… نگاهش دوباره آمد و چسبید به ویترین. سنگ سفت و سنگین اما خوش دست میان انگشت هایش فشرده شد… چند قدم به عقب برداشت، نفس را از حبس آزاد کرد… با آخرین توان سنگ را به سوی ویترین پرتاب کرد. شیشه بزرگ گل فروشی با صدای مهیبی فروریخت. برای ثانیه ای سکوت بود و بعد مغازه داران یکی یکی سرک کشیدند و بیرون آمدند.