یک قاضی در ابتدا سعی می کند اطلاعات مناسب و معتبری از موضوع کسب کند. سپس این اطلاعات را با پرسش های شناختی ترکیب می کند تا شناخت کافی از موضوع پیدا کند. به بیان دیگر در ابتدا از نگرش شناختی و خنثی استفاده می کند و نگاه قضاوتی را به بعد از بررسی های لازم موکول می کند. پس از کسب این شناخت، با ترکیبی از نگرش های خوشبینانه و منتقدانه (مثبت و منفی) به موضوع نگاه می کند و با در نظر گرفتن قوانین و سایر شرایط، نسبت به تحلیل و جمع بندی اقدام می کند. سایر رفتارهای یک قاضی مانند حفظ آرامش، بررسی پیامدهای مختلف یک رای، توجه به قوانین، مشاوره و تعویق قضاوت در صورت لزوم نیز باید مورد استفاده قرار گیرد. تعویق قضاوت در صورت وجود ابهامات، از این نظر مهم است که فرصت تفکر و بررسی بیشتری فراهم شود، چون به طور کلی فرآیند تفکر با پرسش ها شروع می شود، و با قضاوت ها پایان می یابد…