پژوهش های فلسفی در باب ذات آزادی اثری از فردریش شلینگ است که در سال ۱۸۰۹ منتشر شد. این آخرین کتابی بود که او در طول عمرش به پایان رساند و در حدود 90 صفحه از یک مقاله طولانی منتشر شد. معمولا از آن به عنوان "Freiheitsschrift" (متن آزادی) یا "مقاله آزادی" یاد می شود.
این اثر که توسط هانس اورس فون بالتاسار به عنوان «تایتانیکترین اثر ایدهآلیسم آلمانی» توصیف میشود، همچنین به عنوان پیشبینی بسیاری از مجموعهای از آثار اساسی اگزیستانسیالیستی دیده میشود. جاه طلبی های این متن بسیار شدید است: مقابله با مشکل شر رادیکال، و نوآوری در سطح متافیزیکی، به ویژه اصلاح دوگانه انگاری. همانطور که از عنوان آن پیداست، این کتاب قصد دارد شرحی از آزادی انسان، و الزامات جنبه فلسفی برای محافظت از این ایده در برابر فرمولبندیهای خاص، مورد بحث در این دوره، ارائه دهد.
کتاب پژوهش های فلسفی در باب ذات آزادی